خاستگاه رسوبی و بومشناسی نهشتههای رودیستدار کرتاسه پسین خرمآباد حوضه زاگرس
عنوان مقاله: خاستگاه رسوبی و بومشناسی نهشتههای رودیستدار کرتاسه پسین خرمآباد حوضه زاگرس
شناسه ملی مقاله: JR_GSJ-26-104_015
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_GSJ-26-104_015
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
ایرج مغفوری مقدم - دانشیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه لرستان، لرستان، ایران
خلاصه مقاله:
ایرج مغفوری مقدم - دانشیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه لرستان، لرستان، ایران
خاستگاه رسوبی و بومشناسی دیرینه بسترهای دارای رودیست خرمآباد در سه برش تنگ شبیخون چمسنگر (سازند تاربور) و پیرشمسالدین (بخش بالایی سازند امیران) مورد مطالعه قرار گرفتهاند. برشهای تنگ شبیخون و چمسنگر مربوط به زیرپهنه زاگرس رورانده و برش پیرشمسالدین مربوط به زیر پهنه لرستان هستند. محتویات فسیلی سه برش نشاندهنده سن کرتاسه پسین (ماستریختین میانی تا پسین) بوده که معادل زون زیستی Omphalocyclus- Loftusia Assemblage Zone است. مطالعات سنگنگاری روی نهشتههای کربناته این سه برش نشان میدهند که سازند تاربور و بخش بالایی سازند امیران از ۹ ریزرخساره مربوط به سه کمربند دریای باز سد و دریای نیمهمحصور تشکیل شدهاند که بر پایه خاستگاههای رسوبی معرفی شده برای رودیست ها مربوط به دو پهنه همتافتهای حاشیه شلف باز زاویه کم (سازند تاربور) و همتافت های حاشیه حوضه های شلف داخلی پیشرونده (بخش بالایی سازند امیران) هستند. احتمالا گسل سفیدکوه جدا کننده این دو محیط بوده است. در سازتد تاربور در برش تنگ شبیخون و بخش بالای سازند امیران به علت ورود مواد آواری و بالا رفتن مواد مغذی و ایجاد شرایط یوتروفی، فراوانی روزنبران آگلوتین افزایش یافته است. ولی در برش چمسنگر به علت شرایط الیگوتروفیک، روزنبران هیالین بیشتر بودهاند. انتشار روزنبران و جلبکها نشان میدهد که همه نهشته های سازند تاربور در بخش نورانی، ولی بخشهایی از نهشته های کربناته سازند امیران در بخش غیر نورانی انباشته شدهاند.
کلمات کلیدی: رودیست, بوم شناسی دیرینه, کرتاسه پسین, لرستان, حوضه زاگرس
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1384243/