چینه شناسی، دیرینه شناسی و محیط رسوبی ردیف های کرتاسه بالایی برش بهار، جنوب اصفهان (ایران مرکزی) و مقایسه آن با برش تاقدیس پشت جنگل (جنوب - خاور لرستان)

ردیف های سنگی و زیستی کرتاسه در برش بهار، در جنوب اصفهان، به ستبرای واقعی ۱۴۷ متر، شامل شیل های مدادی دارای آمونیت های بودانتی سراس آلبین به رنگ سبز زیتونی متمایل به خاکستری هستند که به صورت میان لایه، شیل های آهکی دارند و با یک ناپیوستگی فرسایشی توسط سنگ آهک ماسه ای گلوکونیت دار به سن تورونین پیشین پوشیده شده اند که بر پایه تقسیم بندی دانهام، از دید دانه بندی وکستون و به ندرت گرینستون هستند. این واحد بر پایه زیست زون، با زیست زون شماره ۲۷ معرفی شده توسط Wynd (۱۹۶۵) همخوانی دارد و معادل سازند سروک در زاگرس است. سنگ آهک مارنی و سنگ آهک دارای دوکفه ای اینوسراموس با میان‎ لایه هایی از مارن به دیرینگی اواخر تورونین میانی- تورونین پسین- کنیاسین تا ابتدای سانتونین، ترادف های جوان تر این برش هستند که می توانند معادل سازند سورگاه باشند. این واحد بر پایه زیست زون، با زیست زون شماره ۲۸ معرفی شده توسط Wynd (۱۹۶۵)  همخوانی دارد؛ همچنین بر پایه تقسیم بندی دانهام، از دید دانه بندی پکستون و در بخش هایی باندستون است. همبری زیرین این واحد به صورت همشیب و پیوسته با سنگ آهک ماسه ای گلوکونیت دار و همبری بالایی آن به صورت پیوسته و همشیب با مارن و میان لایه هایی از سنگ آهک های سانتونین- کامپانین است. پس از مقایسه برش بهار با برش جنوب خاور لرستان (تاقدیس پشت جنگل) مطالعه شده توسط آزادبخت (۱۳۹۴) این نتایج حاصل شد: از دید سنگ/زیست ‎چینه نگاری، سنگ آهک های ستبر تا نازک‎لایه به رنگ خاکستری روشن تا تیره با میان لایه هایی از مارن، برش تاقدیس پشت جنگل با سنگ آهک اینوسراموس دار و سنگ آهک مارنی با میان لایه هایی از مارن برش بهار، همخوانی دارد که از دید سنی به دیرینگی تورونین پیشین تا ابتدای کامپانین هستند. به دلیل همخوانی زیاد سنگ چینه نگاری و زیست چینه نگاری برش بهار در جنوب اصفهان (ایران مرکزی) و برش تاقدیس پشت جنگل در جنوب خاور لرستان، چنین دریافت می شود که شاخه ای از دریای لرستان در زمان های تورونین- کنیاسین پیشروی کرده و بخش هایی از جنوب اصفهان را پوشش می داده است.

Keywords:

چینه شناسی , دیرینه شناسی , روزن‎ بران , ایران مرکزی , محیط رسوبی , کرتاسه بالایی , همخوانی , جنوب خاور لرستان