تفکیک فاز های تنش دیرین با استفاده ازداده های سطوح لغزش گسلی در منطقه خلخال

در این پژوهش، تفکیک فازهای تنش دیرین در منطقه خلخال با استفاده از تحلیل تنش دیرین بر پایه مطالعه داده لغزش گسلی ناهمگن و خطواره های لغزشی مربوطه صورت گرفته است. این داده ها از واحد های سنگی ژوراسیک، کرتاسه و ائوسن برداشت شده است. برای تعیین سوی لغزش، از شاخص هایی چون جدایش چینه ای شاخص های ریخت شناسی سطح گسل، شکستگی های مزدوج، شکاف های کششی استفاده شده است. داده های صحرایی به کمک روش تحلیل برگشتی بررسی و مورد تفکیک قرار گرفت و مشخص شد که رژیم تنش امتدادلغز رژیم چیره در منطقه است. با انجام تفکیک فازهای تنش و مقایسه نتایج آن با داده های صحرایی و لرزه ای مشخص شد که رژیم تنشی سوم با محور ۱۴دƒ۲">  قائم و محور کشش شمال خاوری- جنوب باختری با داده‎های لرزه ای انطباق دارند و مربوط به فاز تنشی جدید حاکم در منطقه است. رژیم های تنشی اول و دوم با راستای شمال باختر- جنوب خاور و شمالی- جنوبی مربوط به تنش دیرینه است. بررسی ها مختلف شامل تحلیل نمودار گل‎سرخی برای گسل های برداشت شده در هر محدوده و تحلیل آرایش ساختارهای موجود در منطقه، نشان می دهد عملکرد گسل های منطقه بیشتر به صورت امتدادلغز و امتدادلغز با مولفه عادی و شکل میدان تنش فازهای تفکیک شده در منطقه دوکی شکل است.

Keywords:

تفکیک فاز های تنش دیرین , چرخش , گسل های مزدوج , تحلیل لغزش گسل , خلخال