مهسا شایانفر - دکترا، شرکت پسمانداری صنعت هسته ای ایران، سازمان انرژی اتمی ایران، تهران، ایران
منوچهر قرشی - دانشیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال؛ پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
سیدجواد احمدی - استادیار، پژوهشکده چرخه سوخت هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، تهران، ایران
عبدالله سعیدی - دکترا، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
علیرضا شهیدی - دکترا، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران

وجود یک حوضه رسوبی با ستبرای زیادی از رسوبات نئوژن (سازند سرخ زیرین) در منطقه انارک- تلمسی در ایران مرکزی که پی سنگ آن دگرگونی هایی با سن پیرامون پرکامبرین است، نرخ بالای فرایندهای فرسایشی در این حوضه و از همه مهم تر ضرورت ایمن بودن این محدوده با توجه به کاربری آن، نیاز به شناسایی الگوی ساختاری این محدوده و تحلیل خطرپذیری آن از دیدگاه زمین ساخت فعال و لرزه زمین ساخت را مطرح ساخته است. در این راستا با استفاده از برداشت های صحرایی، بررسی تصاویر ماهواره ای و ارزیابی شکل های فرسایشی در راستای مرتفع ساختن این نیاز گام برداشته شد. با توجه به شواهدی از جمله نبود سازندهای قم و سرخ بالایی در این حوضه پالئوژن، نبود شاهدی برای وجود گسلش در آن و بی‎لرزه بودن این حوضه تا شعاع ۸۶ کیلومتری مرکز آن طبق مطالعات لرزه زمین‎ساخت، می توان چنین نتیجه گرفت که در این حوضه تلفیق یک سامانه فرایش و فرسایش پلکانی حاکم بوده و این امر سبب ایجاد شکل پرتگاه مانند آن و نبود رسوبات جوان تر شده است. 

حوضه رسوبی پالئوژن, انارک- تلمسی, فرایش, الگوی ساختاری, نرخ فرسایش