آرش قربانی سپهر - دانشجوی دکتری جغرافیای سیاسی دانشگاه خوارزمی تهران
پریسا قربانی سپهر - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران، تهران، ایران
پروین دانشور - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و دفاع مقدس، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

امنیت، مهم­ترین رکن بقا و حیات کشورها و ملت ها به شمار می رود و بیشترین دغدغه و دلمشغولی دولت ها نیز تامین امنیت برای ملت های خود است. بدون وجود امنیت (حتی امنیت نسبی) نمی توان به رفاه عمومی و رشد و توسعه کشورها و ملت ها اندیشید. کشور ایران به دلیل ویژگی های منحصر به فرد جغرافیایی (ژئوپلیتیکی و ژئواستراتژیکی)، تاریخی، دینی، سیاسی و اقتصادی خود، ازجمله کشورهایی است که در طول تاریخ در کانون توجه و مداخلات قدرت­ها قرار داشته است. در این میان، منطقه مرزی جنوب شرق کشور ازجمله فضاهای جغرافیایی است که به صورت های مختلف تحت تاثیر تهدیدهای امنیتی قرار گرفته و این موضوع چه به عنوان یک عامل اولیه و چه به ‎عنوان عامل ثانویه بر امنیت و ناامنی این بخش از کشور تاثیرگذار بوده است. براین مبنا مقاله حاضر با روش توصیفی تحلیلی و بر پایه یافته­های کتابخانه­ای به دنبال پاسخ به این سوال است که مولفه های تهدید­زای امنیتی در منطقه مرزی جنوب شرقی کشور کدامند و چه تاثیراتی در آن منطقه برجای گذاشته است؟ جهت پاسخ­ به این سوال، ده شاخص مرتبط درنظر گرفته شده است. نتایج، نشان دهنده آن است که تهدیدهای امنیتی در منطقه جنوب کشور مانعی در تحقق توسعه پایدار آن به شمار می­­رود. براین اساس، به صورت کلی می توان گفت شناخت این تهدیدها می تواند برای کاهش و مدیریت ناامنی­های موجود در منطقه مرزی جنوب شرق کشور، کارایی لازم را داشته باشد.

تهدیدهای امنیتی, بحران, ناامنی, توسعه پایدار, سیستان و بلوچستان