ملاحظات دفاعی، امنیتی در آمایش مناطق مرزی مطالعه موردی ( جزایر هرمز، هنگام، لارک)

سابقه ی سه جنگ آمریکا و متحدینش در سال های اخیر در منطقه ی (جنگ اول۱۱ مرداد ۱۳۶۹ «۱۹۹۰») و دوم (۲۶ دی ۱۳۶۹ «۱۹۹۱» ) خلیج فارس علیه عراق و جنگ افغانستان(War in Afghanistan) در ۷ اکتبر ۲۰۰۱، بیانگر این واقعیت است که در جنگ های مدرن امروزی، گرایش به تاکتیک ها، سرعت عمل بالا، استفاده از تجهیزات دقیق و موثر، حمایت هوایی بالا و غیره در استراتژی عملیاتی آن ها بروز نموده است. در این راستا قدرت های فرامنطقه ای برای نیل به مقصود خود به صورت دریاپایه و هواپایه عمل نموده اند. لذا با توجه به تهدید آمریکا و متحدانش و نظر به اینکه تنگه ی هرمز و جزایر میانی آن اهمیت قابل توجهی برای جمهوری اسلامی ایران دارد و به لحاظ قرارگیری این جزایر در داخل تنگه و ورودی خلیج فارس، این محور در جنگ احتمالی، یکی از محورهای اصلی هجوم احتمالی آمریکا و سه جزیره ی هرمز، هنگام و لارک نیز بر جسته ترین سرپل های دفاعی در برابر این حمله محسوب می شوند. این مقاله در نظر دارد به لحاظ جغرافیایی و با توجه به ملاحظات امنیتی و دفاعی، آمایش مناسب این جزایر را نسبت به تهدیدهای متصوره بررسی نماید. در این تحقیق پس از بیان تعاریف و تبیین مفهوم آمایش سرزمین، با اشاره به برخی از تعاریف، اهداف و سیاست های دفاعی و امنیتی در فرآیند آمایش سرزمین در برنامه های کشور، مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش بعدی به صورت اجمال سه جزیره ی مورد نظر، مورد واکاوی واقع شده  و با توجه به  ملاحظات دفاعی و امنیتی حوزه ی خلیج فارس و تنگه ی هرمز، آمایش مطلوب در جزایر هرمز، هنگام و لارک برای مخاطب تبیین می شود.

Keywords:

جزیرهی هرمز , جزیرهی هنگام , جزیرهی لارک , دفاعی , امنیتی