تدوین معیارها و شاخص های طراحی پایدار در بناهای مسکونی

شهرهای کنونی ما با توجه به نیازهای هر جامعه، تا حد زیادی نیازمند بازخورد تاثیرات اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی می باشد که موجبات نیاز به وجود توسعه شهری با محوریت تمرکز بر پایداری را فراهم می آورد. بررسی و شناخت وضعیت بناهای مسکونی و تنگناهای توسعه آن به لحاظ پایداری و توسعه پایدار، از مسائلی است که بنیان برنامه ریزی شهری را به خود اختصاص داده است.اما متاسفانه تا کنون در کشور ما جایگاه این مهم به خوبی بنیان نشده است. لذا پرداختن به اصول و معیارهای ساختمان های مسکونی پایدار امری اجتناب ناپذیر در بهبود این موضوع می باشد. این پژوهش از نوع اسنادی با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای در صدد پاسخ به سوال اصلی "کدام معیارها و شاخص ها بر پایداری ساختمان های مسکونی تاثیر گذار هستند؟" و با هدف دستیابی به یک چارچوب و ضابطه کلی از معیارهای پایداری بنیان شده است. بدین منظور ابتدا با بیان مقدمه ای در باب معماری پایدار و مبانی نظری موضوع، به وجوه اصلی پایداری در طراحی پرداخته و سپس به تحلیل دیدگاه ها و نظریات متکی بر صاحب نظران ایرانی و خارجی به منظور دست یابی به یک وحدت و انسجام در معیارهای پایداری در ساخت و ساز نائل می شویم. نتایج حاصل به تفکیک مولفه های اجتماعی، زیست محیطی و اقتصادی بیان کننده اصول و معیارهایی است که باید در ساخت و ساز بناهای مسکونی کشور عزیزمان به عنوان یک رکن، مورد بررسی قرار گیرد.

Keywords:

طراحی پایدار , پایداری زیست محیطی , پایداری اقتصادی , پایداری اجتماعی , ساختمان های مسکونی