مدیریت ریسک بیماری های تنفسی (کوئید ۱۹ ) در کارگاه های زیرزمینی (مترو)، مطالعه موردی: خط ۷ مترو تهران

محیط های کار به طور مداوم و تحت تاثیر عوامل متعدد تغییر ماهیت داده و خطرات جدیدتری پدید می آیند . با این نگاه ویروس کووید ۱۹ و افراد آلوده به آن و یا مشکوک به آلود گی یک خطر محسوب می شود. با توجه به عدم تبادل هوا آزاد در کارگاه های زیرزمینی و نظر به اینکه ویروس کرونا در محیط های سرپوشیده مانند متروها قابلیت انتقال بیشتری دارد مدیریت ریسک این بیماری حائز اهمیت می باشد که در این مطالعه به آن پرداخته خواهد شد. در همین راستا مطالعه حاضر به منظور طراحی روش سریع ارزیابی ومدیریت ریسک افراد مشکوک به آلود گی با ویروس کرونا در مترو طراحیو اجرا گردید .در این مطالعه از روش آنالیز سریع خطر ویروس کووید ۱۹ در محیط های کار استفاده شده است. در این روش شناسایی خطر با استفاده از ترکیبی از روش های حس مهندسی ، مدیریت دانش، گرفتن شرح حال و مصاحبه با فرد، تب سنجی و بررسی پرونده شخصی صورت می گیرد. برای برآورد ریسک هر شخص از حاصلضرب سه پارامتر شدت پیامد، سطح نگرش بهداشتی فرد و احتمال ابتال با وزن های متناسب استفاده می شود. در برآورد سطح شدت پیامد، چهار عامل وضعیت زندگی شخصی، مشخصات محل کار و فعالیت، وضعیت سلامتی و نشانه های بیمار ی ارزیابی می گردد جامعه آماری این مطالعه را تمام کارکنان خط ۷ مترو تهران تشکیل می دهند که شامل ۸۴ نفر می باشند. یافته های ارزیابی ریسک ابتلا به بیماری کروناویروس در کارکنان مترو خط ۷ تهران نشان می دهد همه افراد مورد مطالعه در سطح ریسک بالای ۴۰ و غیر قابل قبول قرار دارند و بایستی اقدامات مناسب بهداشتی و حفاظتی برای پیشگیری از ابتلا و یا کاهش ریسک ابتلا این افراد ارائه شود.

Keywords:

مدیریت ریسک , کوئید ۱۹ , خط ۷ مترو تهران