فروغ شجاعی

هدف از پژوهش حاضر مقایسه خودتوصیف گری در متقاضیان اعمال زیبایی و عادی بود. روش پژوهش علی مقایه ای بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان متقاضی اعمال زیبایی مراجعه کننده به کلینیک های زیبایی شهر شیراز و زنان عادی شهر شیراز در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ خواهد بود. افراد نمونه به تعداد ۱۲۰ نفر )۶۰ زن متثقاضی اعمال زیبایی و ۶۰ زن عادی( انتخاب خواهد شد. زنان متقاضی اعمال زیبایی از بین زنان مراجعه کننده به کلینیک های زیبایی شهر شیراز به روش نمونه گیری دردسترس و زنان عادی هم به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شد و به پرسشنامه خودتوصیف گری پاسخ دادند.. نتایج با استفاده از تحلیل واریانس نشان داد که خودتوصیف گری در بین زنان متقاضیان جراحی زیبایی با زنان عادی تفاوت معناداری وجود دارد. به این معنی که بین ابعاد حیطه های سر و صورت، اندام های فوقانی و ویژگی کلی بدن زنان متقاضی عمل زیبایی و زنان عادی تفاوت معناداری وجود دارد و با توجه به میانگین های مشاهده شده در بخش توصیفی مشخص شد که نمرات این ابعاد در زنان متقاضی عمل زیبایی به طور معناداری کمتر از زنان عادی می باشد.

خودتوصیف گری، جراحی زیبایی، متقاضی.