محمداقبال علی اصغری - دکتری مطالعات امنیت ملی

در یک جامعه چالش ها، ناآرامی ها و بحران ها به دلیل ماهیت پویایی که دارند می توانند در اشکال مختلف ظاهر شده و مدیران جامعه را با طیفی از گزینه های چالش برانگیز در حوزه تصمیم گیری روبه رو سازند. این بحران ها اغلب در سلسله مراتبی پلکانی که ازناآرامی های اجتماعی آغاز و پس از بحران های سیاسی به بحران های امنیتی ختم می شوند. به باور تعدادی از محققان، برای آن که مسائلی امنیتی تلقی شوند باید به عنوان تهدیدی وجودی تعریف شوند و این باور را ایجاد نمایند که به وسیله راه کارها، ابزارها و رویه های رایج و متداول سیاسی نمی توان آن را مدیریت و مرتفع ساخت.نتایج مطالعات گوناگون نشان می دهند امنیتی شدن ناآرامی های اجتماعی در جوامع گوناگون یکسان نبوده و تحت تاثیر متغیرهای کلانی چون نظام سیاسی حاکم، فرهنگ امنیتی و آستانه تحمل دولت ها بوده و در اساس عملی پیچیده و تا حد زیادی زمینه محور و حاصل نظام ادراکی نخبگان سیاسی و امنیتی کشور می باشد. سوال اصلی این پژوهش این است که چه عواملی باعث امنیتی شدن بحران ها وناآرامی های اجتماعی می شوند؟ یافته ها ونتایج حاصل از بررسی این پژوهش نشان می دهد علل وعواملی مانند: نوع بحران و ویژگی های آن، بازیگران موثر در بحران، میزان جدی بودن تهدیدات ناشی از بحران، بافت جغرافیایی محل وقوع بحران، میزان برخورد های خشونت آمیز در بحران، تعدد و تنوع مسائل چالش برانگیز، متغیر های ساختاری، روش های مدیریت بحران و سطح تلاطم محیط می توانند موجب امنیتی شدن بحران های اجتماعی شوند. در این مقاله تلاش شده است با نگاهی تحلیلی ابعاد، علل و متغیرهای موثر بر امنیتی شدن ناآرامی های اجتماعی تحلیل و بررسی شوند. این پژوهش از حیث نوع کاربردی می باشد و به روش، توصیفی- تحلیلی تهیه شده است

ناآرامی اجتماعی, بحران, بحران سیاسی, امنیت, امنیتی شدن