فاطمه فاضلی سنگانی - کارشناسی ارشد ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی تربت حیدریه، ایران

پژوهش حاضر به بررسی عناصر ادبیات و باورهای عامه در اشعار نیما یوشیج می پردازد. در این پژوهش شواهدی برای ادبیات عامه در اشعار نیما ذکرشده است. که از متن اشعار نیما ارائه گردیده است. در مقدمه ویژگی ها و کارکردهای ادبیات عامه و سپس وضعیت ادبیات داستانی و موقعیت نیما و اشعاراو و جایگاه آن در فرهنگ مردم بیان شده است. یافته ها نشان می دهد ره نیما یوشیج بیشتر موفقیت و اقبال خود را مدیون به کارگیری همین عناصر وباورهای عامیانه در شعرش است. اشراف نیما بر فرهنگ مردم سرزمینش و زبان آنان، باعث اشراف این فرهنگ بر خاطر و شعر او شده است و بی شک یکی از اصلی ترین دست مایه های او برای بیان افکار و اندیشه های خاص و نوگرایانه اش، بهره مندی از شکل های مختلف فرهنگ عامه است. پس باید گفت : نیما شاعری است که مشتاقانه فرهنگ مردم سرزمینش را دریافته و حتی برای درک بهتر آن، به تحقیق و جست و جو نیز پرداخته است. او به قواعد زبانی و دستوری که در بین مردم رایج است، توجه می کند و به توالی موسیقی طبیعی خود می اندیشد نه تساوی و توالی اوزان قرار دادی. واقع گرایی و ژرف نگری نیما از توجه عمیق او و دلبستگی دانش به فرهنگ عامه مایه بر می دارد. بازتاب فرهنگ عامه در شعر نیما را در وزن شعر، کاربرد واژه ها واصطلاحات محوره ای، بهره گیری از افسانه ها و زبانزد های مردم، شعر های کودکانه، چشم اندازهای زندگی روستاییان و کوه نشینان، در تعلق خاطر ویژهی نیما به قالب ترانه و استفاده ی وسیع از این قالب می توان دید. پژوهش از گونه کتابخانه ای- توصیفی است.

نیما یوشیج، ادبیات عامه، ضرب المثل، فولکلور، محاوره