مدلسازی علی و حلقوی پویایی های سیستم جهت افزایش سهم اتوبوسرانی در حمل ونقل عمومی از سفرهای شهری در کلان شهر مشهد

هدف پژوهش حاضر افزایش سهم سیستم اتوبوسرانی در حمل و نقل عمومی شهر مشهد است، لذا بهترین طرح پیشنهادی شناسایی و به مدیران ارائه گردیده است تا استفاده از سیستم اتوبوسرانی به صورت مطلوب و موثر افزایش یابد. در این راستا، شناسایی عوامل موثر بر استفاده عموم مردم از اتوبوس حائز اهمیت است سپس بایستی چگونگی تاثیرگذاری هریک از این عوامل بر استفاده از اتوبوس بررسی و تعیین گردد. در این پژوهش برای اولین بار شبکه اتوبوسرانی شهر مشهد با نگاه سیستمی مورد بررسی قرار گرفته است. از آنجاییکه سیستم حمل و نقل اتوبوسرانی سیستمی پویا با ابعاد گوناگون و عوامل متعددی است که این عوامل در طول زمان متغیر هستند، بنابراین جهت شناسایی عوامل موثر بر استفاده از حمل و نقل اتوبوسرانی از روش پویایی شناسی سیستم ها استفاده شده است. همچنین از مطالعات پیشین داخلی و خارجی و خبرگان دانشگاهی و کارشناسان سازمان اتوبوسرانی شهر مشهد برای شناسایی و تایید عوامل موثر بر استفاده از اتوبوس و همچنین نمودار علی- معلولی بهره گرفته شده است و در نهایت طبق بررسی مدل و نظرات خبرگان، پیشنهاداتی برای تخصیص بهتر بودجه حمل و نقل اتوبوسرانی در جهت افزایش جذابیت سیستم اتوبوسرانی و افزایش سهم حمل و نقل اتوبوسرانی، ارائه شد.

Keywords:

پویایی شناسی سیستم , حمل ونقل عمومی , تقاضای سفر با اتوبوس