سعید کاظمی سرشت - حرارت و سیالات، مکانیک، تربیت دبیر شهید رجایی،تهران، ایران
آرش محمدی - حرارت و سیالات، مکانیک، تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران

همگن­ سازی یک مخلوط رقیق از سوخت و هوا باعث می ­شود دمای جبهه شعله کاهش پیدا کرده و به طورهم­زمان باعث کاهش تولید اکسیدهای نیتروژن و ذرات معلق می­ شود. کارهای تجربی نشان داده است که سطح بالایی از پراکندگی برای رسیدن به مخلوط همگن را می ­توان با برخورد جت دیزل بر روی یک سری از موانع استوانه­ ای، به­ عنوان ساختار نزدیک به محیط متخلخل، به ­دست آورد. سوخت تزریق­ شده با اولین مانع استوانه ای برخورد می ­کند و به دو جت کوچک­تر تقسیم می­شود. سپس، با برخورد با موانع بعدی جت چندتایی به ­وجود آمده که باعث پخش سوخت می ­شود. کارهای تجربی قبلی نشان داده­ اند که ساختار هندسی و قطر موانع از عوامل اصلی در شکل­ گیری چند جت و توزیع فضایی سوخته­ اند. در این مقاله، مدل های دینامیک سیالات محاسباتی، که با دقت رفتار شکل­ گیری چند جت گذرا را پیش ­بینی می­ کنند، توسعه می­ یابد و پس از اعتبارسنجی ساختارهای جدیدی از موانع با افزایش فاصله بین آن ها و یک ساختار بهبودیافته ارائه شده است. مدل­ سازی جدید نشان می دهد که این ساختارها، نسبت ­به ساختارهایی که قبلا مورد بررسی قرار گرفته اند، دارای ویژگی­های همگن سازی بهتر بوده و توزیع فضای در آن ها کارآمدتر است.  

پاشش دیزل, تشکیل مخلوط, استوانه های کوچک