مهدی افشاری - کارشناسی ارشد عمران گرایش مدیریت ساخت

گسترش شهرنشینی و افزایش تعداد شهرهای بزرگ، در کنار تجمع جمعیت و افزایش بارگذاریهای محیطی و اقتصادی دربستر شهری، منجر به پذیرش نقشها و عملکرهای متعدد بر شهرها شده است. یکی از موضوعاتی که بیشتر شهرهای بزرگ با آن مواجه اند، حوادث طبیعی است که غالبا ماهیتی غیرمترقبه داشته و لزوم اتخاذ تصمیماتی سریع و صحیح و اجرای عملیاتی بر پایه مبانی نظری و بنیادی را طلب می کند که زمینه ساز شکل گیری دانش مدیریت بحران گردیده است. مدیریت بحران به فعالیت هایی اطلاق می شود که قبل، بعد و هنگام وقوع بحران، کاهش اثرات این حوادث و به منظور کاهش آسیب پذیری انجام می گیرد و ارتباط تنگاتنگی با مباحث برنامه ریزی و مدیریت شهری دارد. هدف اصلی پژوهش حاضر نقش مدیریت یکپارچه مهندسین عمران در پیشگیری و کنترل مخاطرات طبیعی با روش تحلیلی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد اقداماتی مورد نیازی است که توانایی مدیران را در برنامه ریزی و مدیریت بحران در بافت فرسوده شهری را افزایش می دهد که شامل جمع آوری اطلاعات گذشته، سازماندهی، آموزش، تامین منابع و امکانات، تمرین و مانور با رویکرد مشارکتی می باشد. و می توان گفت پاسخ دهی مناسب و سریع یکی از ارکان مهم مدیریت صحیح بحران است. نگاهی به گذشته نه چندان دور کشور عزیز ما ایران نیز این نکته را گوشزذ می کند که وجود تیم های مدیریت بحران و آشنایی با ابعاد مختلف مدیریت اطلاعات و ارتباطات می بایست یکی از اولویت های لازم برای برخورد صحیح و اصولی در مواقع بروز بحران باشد.از سوی دیگر عصری را که در آن زندگی می کنیم عصر مدیریت و ارتباطات سریع و دنیای امروز را دهکده جهانی نامیده اند. لذا برنامه ریزی برای تامین امینی در شهرها و تکوین و تدوین طرح های نوین امدادرسانی با مدیریتی منسجم و کارا اهمیت خود را در کشور نمایان می سازد فقدان یا ضعف برنامه ریزی های شهری و منطقه ای تا به امروز خسارات مادی و معنوی جبران ناپذیری بر جای گذاشته است به گونه ای که آمار و مقدار تلفات انسانی زلزله که تنها یکی از حوادثی است که در طی صدسال گذشته یک درصد از جمعیت جهان را تشکیل داده است.

مدیریت یکپارچه، مدیریت بحران، مخاطرات طبیعی، مهندسین عمران