به کارگیری مهندسی ارزش در ارتقاء و بهبود کیفیت طراحی پروژه های مسکونی با استفاده از روش سلسله مراتبی

پروژه های ساخت بهشدت وابسته به توجیه اقتصادی می باشند درواقع پروژه های ساخت به دلیل هزینه های سربار بالا، باید بر پایه و اساس کارآمدی، انتخاب و ارزیابی شوند. پروژه هایی که از روشهای بهینه سازی به خصوص مهندسی ارزش استفاده نکرده اند نه فقط هزینه های طراحی و اجرا بلکه هزینه های مالکیت شامل بهره برداری، تعمیر و نگهداری و هزینه های مصرف در سراسر دوره عمر مفید طرح افزایش میدهند.در این تحقیق در ابتدا با استفاده از مطالعه بر روی پیشینه پژوهش، معیارهای ارزیابی عملکرد برای بررسی طرح پروژه ارائه میگردد. این معیارها دامنه وسیعی را شامل میشود. در این تحقیق معیارهای ارزیابی بر اساس مهندسی ارزش موردنظر بود که در قالب پرسشنامه درجه اهمیت آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. گویه های پرسشنامه شامل کارایی پلان، معماری پایدار، بازگشت سرمایه، کاهش هزینه ها و ...بود. اندازه نمونه با توجه به فرمول کوکران محاسبه شد و بر اساس آن پرسشنامه ها میان خبرگان زمینه طراحی و ساخت وساز توزیع گردید. در این تحقیق معیارهایی که معرفی شدند بر اساس مهندسی ارزش بوده که درواقع دیدگاه این تکنیک بر تعیین معیار ارزیابی حاکم است. همچنین رویکرد AHP برای ارزیابی طرح پروژه ها ارائه میگردد. در این تحقیق از رویکرد AHP استفاده شد که با توجه به انجام مقایسات زوجی میان گزینه های مختلف به ازای هر معیار رویکردی جامع و کلنگر به انتخاب گزینه های برتر دارد. نتایج این تحقیق نیز نشان میدهد که در پروژه های عمرانی انتفاعی که بیشتر دنبال سود و کسب درآمد هستند، مهندسی ارزش کارایی بیشتری دارد.

Keywords:

مهندسی ارزش , پروژه های ساختمانی , بهبود پروژه , AHP