بررسی ابعاد اثرگذار بر کارکرد پارک علم و فناوری خراسان در تبدیل شهر مشهد به شهر دانش

با توجه به پدیده جهانی شدن و اهمیت یافتن دانش به عنوان مزیت رقابتی برای کشورها و شهرها، توسعه شهری دانش ­بنیان و تبدیل شهرها به شهرهای دانش­ بنیان مورد توجه ویژه ­ای قرار گرفته است. یکی از سازوکارهای این تغییر، توسعه پارک­ های علم و فناوری به عنوان یکی از ساختارهای فضایی شهرهای دانش می ­باشد. در کشورهای در حال توسعه به دلیل عدم نقش آفرینی موثر این پارک ­ها، حرکت به سمت توسعه شهرهای دانش ­بنیان کند می ­باشد. این پژوهش قصد دارد ابعاد موثر بر کارکرد پارک علم و فناوری خراسان را مطالعه کرده و با شناسایی اولویت­ های برنامه ­ریزی، گامی در جهت بهبود توسعه شهر مشهد به عنوان شهر دانش بنیان بردارد. با این هدف ابتدا به شناسایی عوامل پرداخته و مدلی مفهومی را به وجود آورده است. سپس از طریق پرسشنامه نظرات ذی­نفعان پارک علم و فناوری خراسان جمع ­­آوری شده است. با استفاده از نرم افزار Smart PLS اطلاعات جمع ­آوری شده، تحت مدل مفهومی مورد آزمون قرار گرفته است. در نهایت عامل سازمانی و پس از آن عامل فرهنگی به عنوان عواملی با اثرگذاری بیشتر شناسایی شدند. همچنین اثرگذاری عامل سیاست­ گذاری در این مرحله از رشد پارک علم و فناوری خراسان مورد قبول واقع نشد.

Keywords:

پارک علم و فناوری , توسعه شهری دانش بنیان , جهانی شدن , شهر دانش