مروری بر پروتکل های مسیریابی در شبکه های خودرویی VANET و بررسی چالش ها و عملکردها

شبکه موردی بین خودرویی یک تکنولوژی جدید سال های اخیر است شبکه بین خودرویی یک شبکه ی ارتباطی بی سیم خود سازمانده و خودکفا است. در این شبکه، ماشین ها، گره هایی هستند که خود به خود، سرویس دهنده و یا سرویس گیرنده ای برای تبادل و اشتراک گذاری اطلاعات هستند. در عصر مدرن، با استفاده زا شبکه بین خودرویی، وسایل نقلیه قادر به تعامل به یکدیگر هستند که این موضوع به آنها کمک می کند تا از هر شرایط بحرانی مانند تصادفات جانبی جاده ها راه بندان های ترافیکی، کنترل سرعت، راه های مخصوص وسایل نقلیه ضروری و موانع دیده نشده وغیره اجتناب کنند. یکی از مهم ترین ویژگی های شبکه های بین خودرویی این است که وسایل نقلیه با سرعت بالا در حال حارکت هستند و توپولوژی شبکه مدام در حال تغییر است که این باعث می شود که گره ها دائم اطلاعات مسیریابی خود را بروز کنند، بنابراین مسیریابی برای انتقال داده در این شبکه ها یک مسئله بسیار مهم و ضروری است و پروتکل های مسیریابی باید قوی و قابل اعتماد باشند. در این مقاله، با مطالعه پروتکل های مسیریابی در شبکه های بین خودرویی و نحوه عملکرد و مزایا و معایب هر کدام از آنها، که بر توسعه پروتکل های مسیریابی جدید با بهیود پروتکل های مسیریابی موجود در آینده نزدیک کمک می کنند، تمرکز شده است.

Keywords:

شبکه بین خودرویی , پرونتکل مسیریابی , پروتکل مسیریابی فعال , پروکل مسیریابی واکنشی , معماری شبکه بین خودرویی