فتانه باقری
نعمت الله موسی پور

هدف مقاله حاضر، نشان دادن توان آزمون بندر-گشتالت در پیش بینی ابتلا کودکان پیش دبستانی به مشکلات دیکته نویسی است. در این پژوهش از روش طولی به منظور اعمال آزمون ها و  گردآوری داده، استفاده شد؛ در مرحله اول ۸۳۰ کودک پیش دبستانی (۶۰۹ دختر و ۲۲۱ پسر) به شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، انتخاب و از لحاظ انواع و میزان خطا در آزمون بندر-گشتالت، بررسی شدند؛ سپس ۳۰۰ دختر و ۱۶۳ پسر از کودکان یادشده که سال بعد در پایه اول ابتدایی مشغول به تحصیل بودند، از لحاظ مشکلات دیکته نویسی مورد آزمون، قرار گرفتند و کسانی که دارای بیشترین و کمترین میزان مشکل در نوشتن دیکته بودند در دو گروه قرار داده شدند و از حیث بهنجاربودن، آزمون هوش ریون کودکان برای آنها، اجراشد. جهت تحلیل داده های پژوهش، از تحلیل واریانس یک راهه، دوراهه و آزمون تعقیبی شفه، استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دادند که میزان خطای تحریف در گروه کودکان مستعد ابتلا به مشکلات دیکته نویسی در دبستان، بیشتر از میزان خطای تحریف کودکان عادی بود؛ به علاوه، کودکان مستعد ابتلا به مشکلات دیکته نویسی بعد از خطای تحریف، بیشترین میزان خطای چرخش را دارند. بر این اساس می توان اذعان کرد که آزمون بندر- گشتالت، قادر است در دوره پیش دبستانی به شناسایی کودکانی که ممکن است در دوره دبستانی، دچار مشکلات دیکته نویسی شوند، کمک کند؛ بنابراین، پیشنهادمی شود از این آزمون برای غربالگری استفاده و بر پایه نتایج حاصل، تدابیر پیشگیرانه لازم، اعمال شوند.

ناتوانی های یادگیری, مشکلات دیکته نویسی, کودکان دبستانی, آموزش مدرسه ای, آزمون بندر- گشتالت و کودکان پیش دبستانی