اثر یک دوره تمرینات رویکرد آکادمی طب ورزشی آمریکا (NASM) بر روی الگو های حرکتی افراد مستعد آسیب لیگامنت متقاطع قدامی

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 385

This Paper With 10 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SPORTCONFH01_015

تاریخ نمایه سازی: 13 بهمن 1400

Abstract:

اندام تحتانی رابط بین بخش های دیستال و پروگزیمال بدن می باشد و به همین دلیل در حرکات عملکردی چه در حین زندگی روزمره و چه در فعالیت های ورزشی نقش بسیار پررنگی را ایفا می-کند یکی از الگو های غلط اندام تحتانی والگوس داینامیک زانو است که پدیده ای چند بعدی است افزایش والگوس زانو طی حرکات پویا نظیر اسکوات، بالا و پایین رفتن از پله، فرود و الگوی راه رفتن یکی از عوامل خطر افرین آسیب های زانو وکاهش بازده مکانیکی حرکت است زاویه والگوس زانو نه تنها موجب تحمیل استرس به سیستم محدود کننده غیر فعال داخلی می-شود، بلکه با ترکیب با جابجایی قدامی تیبیا استرس روی ACL به طور معنی داری افزایش می-یابد از این رو در پژوهش حاضر اثر یک دوره تمرینات رویکرد آکادمی طب ورزشی آمریکا (NASM) بر روی الگو های حرکتی افراد مستعد آسیب لیگامنت متقاطع قدامی پرداخته شد. تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی دو گروهی همراه با آزمون و باز آزمون و اعمال متغیر تمرین در گروه مداخله می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل تمام بازیکنان زن بسکتبال دانشگاهی مستعد آسیب لیگامنت متقاطع قدامی دانشگاه های شهر بجنورد در دامنه ی سنی ۱۸ تا ۲۵ سال با سابقه ی حداقل سه سال فعالیت منظم در رشته ی بسکتبال می باشند. نمونه آماری تحقیق ۳۰ نفر آزمودنی در دامنه سنی ۱۸ تا ۲۵ سال به صورت هدفمند و بر اساس معیارهای ورود و خروج از تحقیق انتخاب شد و به دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند.ابتدا آزمون LESS ابزار میدانی و بسیار ارزان قیمتی است که خطاهای تکنیک فرود را در دامنه ای از آیتم-های مشهود در حرکت بررسی می کند. امتیازدهی این آزمون با بررسی تصاویر ویدیویی ضبط شده از دو نمای فرونتال و ساجیتال از پرش و فرود شخص صورت می گیردسپس، آزمون غربالگری حرکت عملکردی شامل هفت آزمون حرکتی می باشد که قابلیت شناسایی محدودیت ها و تغییرات الگوهای حرکتی نرمال را دارد اجرا شد سپس افراد به دوگروه کنترل و تمرین تقسیم شدند تمامی تمرینات درگروه تمرین به مدت ۶ هفته و در هر هفته به مدت سه جلسه اجرا شد. پس از پایان تمرینات با در نظر گرفتن فاصله زمانی مناسب جهت استراحت کامل یک بار دیگر تمامی اقدامات که در پیش آزمون جهت اندازه گیری ناهنجاری ها صورت پذیرفت به منظور بررسی تغییرات و تاثیر تمرینات اجرا شد و درجه مربوط به هریک از ناهنجاری ها ثبت شد تا با میزان آن در مرحله پیش آزمون مقایسه گردد. برای تعیین نرمال بودن داده ها از آزمون شاپیرو ویلکز استفاده شد و برای آزمون فرضیه ها از آزمون t مستقل و وابسته استفاده شد. نتایج نشان داد که تمرینات NASM باعث بهبود معنادار الگوهای حرکتی افراد مستعد آسیب لیگامنت متقاطع قدامی از مرحله پیش آزمون تا مرحله پس آزمون شده است نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بین دو گروه تجربی و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد؛ بدین معنا که با کنترل اثر پیش آزمون تفاوت معنی داری بین الگوهای حرکتی دو گروه مشاهده شد. نتایج حاکی از آن است که میانگین الگوهای حرکتی افراد مستعد آسیب لیگامنت متقاطع قدامی بطور معناداری نسبت به گروه کنترل افزایش یافته است همچنین نتایج نشان داد که تمرینات NASM باعث بهبود معنادار نقص های حرکتی افراد مستعد آسیب لیگامنت متقاطع قدامی از مرحله پیش آزمون تا مرحله پس آزمون شده است تحلیل کوواریانس نشان داد که بین دو گروه تجربی و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد؛ بدین معنا که با کنترل اثر پیش آزمون تفاوت معنی داری بین نقص های حرکتی دو گروه مشاهده شد. نتایج حاکی از آن است که میانگین نقص های حرکتی افراد مستعد آسیب لیگامنت متقاطع قدامی بطور معناداری نسبت به گروه کنترل کاهش یافته است. به طور کلی نتایج حاکی از ان است که تمرینات اصلاحی افراد مستعد آسیب در بخش های که دچار ضعف هستند به عنوان عامل پیشگیری در بروز آسیب بسیار حایز اهمیت است و لذا به کلیه متخصصین توانبخشی توصیه می شود جهت پیشگیری از اسیب مجدد به اصلاح راستا و وضعیت بخش مستعد اسیب بپردازند.

Authors

تکتم نیازی

کارشناس ارشد حرکات اصلاحی و اسیب های ورزشی-موسسه آموزش عالی و حکیم نظامی قوچان-ایران

محمد کریمی زاده اردکانی

دکترای حرکات اصلاحی و اسیب های ورزشی-هیات علمی دانشگاه تهران –ایران

کریم خلاقی بیرک علیا

دکترای حرکات اصلاحی و آسیب های ورزشی-مدیر گروه موسسه آموزش عالی و حکیم نظامی قوچان-ایران