بررسی شرط عدم مغایرت مقررات ورزشی با موازین شرعی در بند "ث" ماده ۱۵۸ ق.م.ا در فعالیت های ورزشی

ورزش وتربیت بدنی دارای اهداف زیادی درباب خودسازی جسمانی و روانی است وتاثیر بسزایی بر شخصیت افراد دارد تاجاییکه امروزه یکی از ارکان جدایی ناپذیرجوامع به شمارمی رود.نقشی که تربیت بدنی و ورزش درحال حاضر درزندگی انسان ایفا می کند، برهیچکس پوشیده نیست تا آنجاکه باعث پیوندخوردن آن باغرورملی شده است وبه همین دلیل است که کشورها سرمایه های بسیاردر این راه صرف می کنند؛ امابایددانست که خطرات وآسیب هایی که ناشی ازخطاهای ورزشی است همواره در کمین ورزشکاران بوده واین امر ازچشم قانونگذاردورنمانده وهمین اتفاقات ورزشی و خطرات ناشی ازآن باعث ایجاد ارتباط ونزدیکی بین رشته حقوق و ورزش به یکدیگرشده تاجایی که یکی از گرایشات رشته حقوق با عنوان"حقوق ورزشی"موردمطالعه و بررسی قرار می گیرد. لذا دربند "ث" ماده ۱۵۸ قانون مجازات اسلامی (مصوب۱۳۹۲) اگرحرکات درهرورزشی طبق مقررات آن ورزش صورت بگیردوآن مقررات هم مخالفتی باموازین شرعی نداشته باشد،افرادمسئولیت کیفری نخواهند داشت؛ما دراین پژوهش شرط مذکور(عدم مغایرت با موازین شرعی) در بند "ث" و تاثیر آن را مورد مطالعه قرارداده وازجهات مختلف آن را بررسی نموده ایم.

Keywords:

موازین شرعی , حقوق ورزشی , مسئولیت کیفری , بند ث ماده ۱۵۸ قانون مجازات اسلامی