بررسی وضعیت فضای فیزیکی مدارس شهر اصفهان با توجه به استانداردهای سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس

فضای آموزشی مناسب، از عوامل مهم و موثر در بهبود و بالا بردن کیفیت آموزش و یادگیری است و یکی از مقوله های مهم در آموزش و پرورش به حساب می آید. بهبود فضاهای فیزیکی می تواند به یادگیری دانش آموز در حیطه شناختی، عاطفی و مهارتی کمک کند و انگیزه های او را بالا ببرد. در پژوهش حاضر، محقق وضعیت فیزیکی مدارس شهر اصفهان را در ارتباط با استانداردهای سازمان نوسازی و تجهیز مدارس مورد بررسی و ارزیابی قرار داده و مدلی بهینه برای فضاسازی آینده مدارس ارائه کرده است. این مدل با توجه به شرایط جدید و رویکردهای جدید علمی- فلسفی، نظیر دیدگاه جانسون و جانسون در اواخر قرن بیستم طراحی شده است. در این بررسی، تعداد ۱۹۳ باب مدرسه از میان تمام مدارس شهر اصفهان به روش طبقه ای انتخاب شدند و با استفاده از چک لیست، اطلاعات مربوط به آن ها جمع آوری شد و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که مدارس شهر اصفهان از نظر وضعیت کتابخانه، بهداشت، فضای باز، سالن اجتماعات و راهروها در سطح نسبتا مطلوب و از نظر کلاس های درس، آزمایشگاه و فضاهای اداری در وضعیت مطلوب قرار دارند. همچنین سرانه فضاهای اداری سه دوره تحصیلی، سرانه فضای پرورشی در مدارس راهنمایی و سرانه فضای باز در دبیرستان مطلوب ارزیابی شد. البته فضاهای دیگر از میانگین سرانه استاندارد فاصله داشته، در وضعیت مطلوب قرار ندارند.

Keywords:

فضای آموزشی , وضعیت فیزیکی , فضاسازی , مدارس