سمیه نظامی
سیدحسین نعمتی
حسین آرویی
عبدالرضا باقری

هر چند گیاهان جنس نعناع به تنش کم آبی بسیار حساس هستند، ولی واکنش گونه های مختلف آن به کاهش آب خاک طی فصل رشد ممکن است متفاوت باشد. به منظور بررسی پاسخ سه گونه نعناع به تنش کم آبی، آزمایشی به صورت فاکتوریل (۴×۳) در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تکرار در شرایط کنترل شده انجام شد و گونه های Mentha longifolia (پونه)، Mentha spicata (سوسن) و Mentha x piperita (نعناع فلفلی) در معرض چهار سطح رطوبتی خاک (۱۰۰، ۸۰، ۶۰ و ۴۰ درصد ظرفیت زراعی) قرار گرفتند. در زمان رسیدن گیاهان به مرحله ۷۰ درصد گلدهی، برداشت گیاهان انجام شد. صفات مورد مطالعه شامل درصد بقاء، تعداد کل شاخه ها و استولون، تعداد برگ، طول کل شاخه ها ، سطح سبز و وزن خشک کل گیاهان بودند. نتایج نشان داد که تیمارهای رطوبتی خاک تاثیر معنی داری بر درصد بقا سه گونه نعناع داشتند، به طوری که در تیمار رطوبتی ۶۰ درصد ظرفیت زراعی درصد بقا سوسن ۱۰۰ درصد بود، در صورتی که درصد بقا پونه و نعنا فلفلی به ۷۰ درصد کاهش یافت. نعناع فلفلی از نظر صفاتی نظیر تعداد کل شاخه و تعداد استولون برتری معنی داری نسبت به دو گونه دیگر داشت، در صورتی که صفاتی مانند تعداد برگ کل، سطح سبز و وزن خشک در گونه سوسن بیش تر از دو گونه ی دیگر بود، ضمن اینکه طول کل شاخه ها نیز در گونه پونه بیشتر از دو گونه دیگر بود. بالاترین وزن خشک را گونه سوسن در ظرفیت زراعی ۱۰۰ درصد داشت و کاهش رطوبت خاک به ۸۰ درصد ظرفیت زراعی باعث ۳۵ درصد کاهش در وزن خشک آن شد، در صورتی که این کاهش در گونه های پونه و نعنا فلفلی به ترتیب ۶۲ و ۵۶ درصد بود. با وجود این که در شرایط کنترل شده گونه سوسن تحمل نسبتا مناسب تری نسبت به دو گونه دیگر به تنش کمبود آب نشان داده است، اما انجام مطالعات تکمیلی جهت درک بهتر واکنش های گونه های مورد بررسی به تنش کمبود آب مفید خواهد بود.

پونه, درصد بقاء, سطح سبز, سوسن, وزن خشک