تاثیر پتاسیم و شوری بر برخی خصوصیات مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی پسته در محیط پرلیت

به‎منظور بررسی تاثیر پتاسیم و شوری بر برخی پارامترهای مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی پسته (رقم بادامی زرند)، آزمایشی به‎صورت فاکتوریل با دو فاکتور شوری (صفر، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی‎مولار کلریدسدیم) و پتاسیم (صفر و ۱ میلی‎مولار پتاسیم از منبع نیترات پتاسیم) در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تکرار در محیط ‎پرلیت انجام شد. جهت بررسی غلظت پرولین و قندهای احیاءکننده در دو زمان مختلف (سه و شش روز پس از اعمال شوری) طرح به‎صورت فاکتوریل اسپلیت با سه تکرار تجزیه گردید و در آن شوری× پتاسیم به‎عنوان فاکتور اصلی در قالب طرح کاملا تصادفی و زمان به‎عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. نمونه‎برداری‎های مربوط به غلظت پرولین و قندهای احیاءکننده، سه و شش روز پس از اعمال شوری انجام گرفت. نتایج حاصله نشان داد، با افزایش شوری (کلرید سدیم) از صفر به ۱۰۰ میلی‎مولار، وزن خشک اندام هوایی و ریشه به ‎ترتیب حدود ۱۷ و ۱۵ درصد افزایش معنی‎داری یافت. با افزایش پتاسیم از صفر به ۱ میلی‎مولار، وزن خشک اندام هوایی از ۸۸۵/۰ به ۰۰۷/۱ گرم در هر گلدان رسید. کاربرد ۱ میلی‎مولار پتاسیم، ارتفاع گیاه و تعداد برگ را به‎طور معنی‎داری افزایش داد. افزایش شوری موجب افزایش معنی‎دار سدیم و کاهش منیزیم گیاه گردید. غلظت پرولین و قندهای احیاءکننده سه روز پس از اعمال شوری افزایش معنی‎داری حاصل نمود در حالی‎که پتاسیم غلظت پرولین را کاهش داد. هم‎چنین، عامل زمان به‎طور معنی‎داری غلظت قندهای احیاءکننده را تحت تاثیر قرار داد به‎طوری که با گذشت ۷۲ ساعت غلظت قندهای احیاءکننده کاهش معنی‎داری حاصل نمود اما در مورد غلظت پرولین این‎گونه نبود.

Keywords:

پتاسیم , شوری , ‎پرلیت , پرولین , قندهای احیاکننده