تاثیر چند نوع قارچ میکوریز آربسکولار و باکتری محرک رشد گیاه بر

چکیده هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر چند نوع قارچ میکوریز آربسکولار و باکتری محرک رشد گیاه بر شاخص های رشد و عملکرد دو رقم گندم در یک خاک شور (dS/m ۱/۱۰ = ECe) بود. بدین منظور در قالب یک آزمایش فاکتوریل و طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار، تاثیر چهار سطح باکتری (سطح بدون باکتری، باکتری های سودوموناس فلورسنس سویه های۴، ۹ و ۱۲)، سه سطح قارچ (سطح بدون قارچ، قارچ های گلوموس اتونیکاتوم و گلوموس اینترارادیسز) بر دو رقم گندم (رقم های سیستان و چمران به ترتیب مقاوم و نیمه مقاوم به شوری) بررسی شد. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که شاخص های رشد و عملکرد دو رقم به طور معنی داری (۰۵/۰p< ) متفاوت بود. کاربرد مجزای قارچ گلوموس اتونیکاتوم و باکتری سودوموناس فلورسنس سویه ۹ وزن تر و خشک اندام هوایی رقم سیستان را افزایش داد. تلقیح مجزای قارچ گلوموس اتونیکاتوم در رقمهای سیستان و چمران، وزن خشک ریشه را به طور معنی داری نسبت به شاهد افزایش داد. تلقیح مجزای رقم سیستان با قارچ گلوموس اتونیکاتوم وباکتری سودوموناس فلورسنس سویه ۱۲ دارای بیشترین تعداد دانه در سنبله، وزن سنبله، وزن هزاردانه و عملکرد دانه بود. تلقیح مشترک قارچ گلوموس اینترارادیسز و باکتری سودوموناس فلورسنس سویه ۱۲ میزان کلروفیل برگ پرچم رقم سیستان را به طور معنی داری افزایش داد. پیشنهاد می شود جهت تایید نتایج تیمارهای فوق، آزمایش های مزرعه ای نیز صورت پذیرد. واژه های کلیدی: شوری، قارچ های میکوریز آربسکولار، باکتریهای محرک رشد گیاه، شاخص های رشد و عملکرد گندم