بررسی کیفیت رسوبات خورموسی نسبت به آلودگی فلز سمی جیوه

خورموسی بزرگترین خور خلیج فارس و از لحظ اکولوژیکی و بیولوژیکی بسیار با اهمیت می باشد. این منطقه به لحاظ موقعیت خاص جغرافیایی اش دریافت کننده پساب صنایع مختلف از جمله پتروشیمی عظیم بندر امام ، رازی ، فارابی و منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر که درمجاورت آن است نیز می باشد بنابراین این مناطق می توانند به عنوان مکان های هرز برای بسیاری از آلاینده ها همانند فلزات سنگین مطرح شوند. در میان فلزات سنگین جیوه بعنوان یک آلاینده جهانی مطرح شده است. واحد کلرآلکالی پتروشیمی بندر امام خمینی(ره) واقع در نزدیکی خور موسی مهمترین عامل آلودگی جیوه در خور موسی می باشد. پساب های این واحد حاوی جیوه است که مستقیم وارد خور موسی می گردد و سبب آلودگی منطقه می شود. با توجه به اهمیت خور موسی پایش و بررسی میزان جیوه در رسوبات خور موسی ضروری بنظر می رسد. در این تحقیق به منظور پایش جیوه در رسوبات خوریات موسی از 6 خور جعفری، احمدی، اردوله، غزاله ،مریموس و سنگی در تیر و بهمن 89 نمونه برداری انجام گرفت. نمونه های رسوب جمع آوری شده در آزماشگاه پس از خشک شده توسط دستگاه سنجش مستقیم جیوه(915 Zeeman Mercury Analyzer RA) اندازه گیره شد. میانگین غلظت جیوه در رسوبات خور موسی 0/41 ± 2/52 میروگرم بر گرم وزن خشک بود و بیشترین میانگین جیوه در هر دو فصل تابستان و زمستان در خور جعفری مشرف به پتروشیمی بندر امام مشاهده شد. غلظت فلز جیوه در رسوبات خور موسی از تمام سطوح استاندارد های کیفیت رسوب آمریکا ،(ERM و ERL)(NOAA) استاندارد کیفیت رسوب کانادا PEL و ISQGs و استاندارد ارائه شده توسط Bowen LAL) و HAL بیشتربود که این آلودگی می تواند یک تهدید جدی را برای سلامت محیط زیست و موجودات منطقه به دنبال داشته و نیازمند نظارت بیشتر در منطقه می باشد.

Keywords:

خورموسی , جیوه , کلرالکالی , رسوبات