بهروز دهزاد - عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی
علی دیده ور اصل - دانشجوی کارشناسی ارشد اقلیم شناسی دانشگاه شهید بهشتی
جواد زحمتکش ممتاز - دانشجوی کارشناسی ارشد اقلیم شناسی دانشگاه شهید بهشتی

 در جهان امروز اگر ساختارها و قواعد درست زندگی به کارگرفته نشود و سامانه های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی براساس استانداردهای تطابق یافته با محیط قرارنگیرد، اثرات و خسارات زیانبار و جبران ناپذیری به بارمی آورد. بشر امروز باید بیاموزد که زندگی امروز فقط در قالب هماهنگی و همسازی با محیط زیست باید پایه ریزی شود و توجه به این مسئله نه تنها شرایط را برای ایجاد محیطی مناسب جهت زیستن فراهم می آورد، بلکه بر آن است تا ساختارهای مثبت و نواندیش خود را گسترش داده و آینده ای روشن را برای نسل فردا مهیا سازد. مسلما انسان نیز نباید از طبیعت همیشه انتظار روندی مساعد را داشته باشد. چه بسا ممکن است در چرخه زندگی اختلالی ایجاد شود و برخی از بلایای طبیعی همچون خشکسالی - سیل- زمین لغزش و... باعث برهم زدن تعادل زندگی او گردد. اینجاست که تفاوت بین دنیای مدرنیته و سنتی مشخص می شود و نحوه رفتار انسانها درقبال این ناهماهنگی­ های محیطی آشکار می گردد. خشکسالی نیز چهره ای از این ناهماهنگی محیطی را به تصویر می کشد. چیزی که در اقصی نقاط کشورمان به عنوان یک معضل محیطی وجود داشته و درآینده نیز وجود خواهد داشت. حال که با این شرایط مواجه هستیم، پس بهتر است راهکاری اصولی جهت سازگاری با آن به عمل آید و این میسر نمی شود، مگراینکه ساماندهی و اولویت بندی منابع آب براساس نیازهای محیطی و کنار نهادن عوامل ناهماهنگ با محیط زیست به کارگرفته شود. این مقاله بر آن است که این مهم را در سه قالب شناخت- ارزیابی و ساماندهی بیان نماید.