رضا رضایی - مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان غربی
فرانک نقی لو - دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد

با هدف افزایش درصد گیرایی پیوند و کاهش خسارت سرمازدگی در نهالهای پیوندی گردو، در این تحقیق در آزمایشی اثرات فاکتوریلی سه روش پیوند (اسکنه ای، تاجی و زینی) و دو نوع پوشش محل پیوند (خاک اره مرطوب و پوشش سوپر جاذب+پنبه) و در آزمایش دیگر اثرات فاکتوریلی سه روش پیوند (اسکنه ای، تاجی و زینی) و دو سطح محلول پاشی (کلسیم + روی + بور و عدم محلول پاشی (شاهد)) بر درصد گیرایی پیوند، درصد عناصر بافت، رشد کیفی نهال و میزان سرمازدگی نهال ها در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در شرایط فضای باز بررسی شدند. بر اساس نتایج آزمایش اول، روش پیوند و پوشش محل پیوند بر درصد گیرایی و رشد کیفی (طول و قطر) پیوندک تاثیر معنی داری داشت. در هر سه روش پیوند استفاده از پوشش خاک اره باعث افزایش معنی دار درصد گیرایی به ۰/۹۰، ۳/۷۷ و ۳/۶۳ درصد به ترتیب در پیوندهای زینی، اسکنه ای و تاجی گردید. بر اساس نتایج آزمایش دوم، کمترین درصد سرمازدگی سرشاخهها نیز در پیوند زینی و اسکنهای مشاهده گردید و محلول پاشی عناصر کلسیم، بور و روی در مقایسه با شاهد سبب افزایش معنی دار عناصر فوق در بافت و کاهش درصد خسارت سرمازدگی (۶/۱۱ در مقابل ۴/۲۹%) در سرشاخه های نهال پیوندی گردید. بنابراین، استفاده از پیوند زینی، اسکنهای و تاجی با پوشش خاک اره و نیز محلول پاشی نهالهای پیوندی با کلسیم، روی و بور در نهالستانها توصیه می گردد.

پیوند گردو, پوشش پیوند, مدیریت نهالستان, محلول پاشی, خسارت سرمازدگی