علی موحد (مترجم) - استادیار دانشگاه شهید چمران اهواز

 در ژاپن جایی که زلزله به طور مکرر اتفاق می افتد، بررسی حوادث طبیعی در برنامه ریزی شهری دارای اهمیت است. به هرحال، واضح است که شهرهای ژاپن بدون ارائه هیچ تصویر روشنی از تعریف ایمنی شهری بر پایه پژوهش های قبلی مرتبط با خطرات طبیعی به جز چند مورد طراحی نشده اند. برای مردم ژاپن که از زلزله های زیادی درسراسرتاریخ به ستوه آمده اند، ارائه تصویری از آینده شکل شهر از نقطه نظر ایمنی شهری ضروری است. از سوی دیگر، فنآوری رایانه ای اخیر توانسته است سیستم کنترل زمان واقعی را بعد از زلزله نورت لیج در سال ۱۹۹۴ و کوبه ۱۹۹۵ بهبود بخشد. در این مقاله روشی از تحلیل و طراحی یک شهر براساس دیدگاه ایمنی شهری تاکید دارد. این روش MUSE نامیده می شود بر پایه تئوری سیمای شهری لینچ ۱۹۶۱ و برخی از عناصر کالبدی شهر به عنوان بخشی از یک سیستم ارگارنیک تعریف می شود. MUSE با استفاده از تحلیل سه بعدی Arc/view می توانیم به آسانی شهر را به صورت بصری شبیه سازی کنیم و این کاری است که قبلا از طریق مدل های قبلی زمانی زیادی می برد. نویسندگان(مقاله) عملکردهای آسیب پذیر را ایجاد کرده اند. (مورئوو یامازاکی،۱۹۹۹) و روشی را برای ارزیابی خطر ریزش ساختمانها پیشنهاد کرده اند. (مورئوو یامازاکی ۲۰۰۰) به کارگیری این روشها از ارزیابی های ایمنی شهری به MUSE برای سیستم ارزیابی خطرات احتمالی مفید است. به هرحال با ترکیب آن (MUSE) با تکنولوژی (فن آوری) اخیر درآینده محقق خواهد شد.

ایمنی شهری, سیستم اطلاعات جغرافیایی, سیمای شهری, طراحی محیطی