رامین صمدی - دکترا، گروه زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات ، تهران، ایران
حسن میرنژاد - دانشیار، پردیس علوم، دانشکده زمین شناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
علی اکبر بهاری فر - استادیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
سید جمال شیخ ذکریایی - استادیار، گروه زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات ، تهران، ایران

در شمال باختری منطقه خلج واقع در جنوب مشهد، واحدهای دگرگونی فیبرولیت گارنت استارولیت میکاشیست و استارولیت گارنت میکاشیست در امتداد جنوب خاوری تا شمال باختری و به موازات مجموعه دگرگونی کوه معجونی رخنمون دارند. کانی شناسی این دو واحد دگرگونی مشابه بوده و دارای کوارتز، بیوتیت، استارولیت، آلماندین، مسکوویت، زیرکن و ایلمنیت هستند؛ افزون بر این، فیبرولیت گارنت استارولیت میکاشیست دارای فیبرولیت و استارولیت گارنت میکاشیست دارای کلریت و تورمالین است. نتایج فشارسنج  GBMAQ و دماسنج گارنت - بیوتیت بیانگر دماهای ۵۶۰ و ۶۰۵ درجه سانتی گراد برای فیبرولیت گارنت استارولیت میکاشیست در فشار ۵/۳ و ۵ کیلوبار و دمای ۴۸۹ و ۵۴۷ درجه سانتی گراد          (در محدوده فشار ۵/۳ تا ۵ کیلوبار) برای استارولیت گارنت میکاشیست است. روند افزایش دما و فشار در هنگام رشد گارنت بیانگر تاثیر رخداد دگرگونی ناحیه ای و حرارتی بر تشکیل این سنگ ها است. بر اساس بررسی و مقایسه مجموعه های کانی شناسی در سیستم KFMASH، درجه دگرگونی ناحیه ای در حد اوایل رخساره آمفیبولیت (در استارولیت گارنت میکاشیست ) تا رخساره آمفیبولیت میانی (در فیبرولیت گارنت استارولیت میکاشیست) است. نفوذ توده گرانیتوییدی خلج و انتشار حرارتی آن موجب افزایش دمای دگرگونی به  اوایل رخساره آمفیبولیت (در استارولیت گارنت میکاشیست) و رخساره آمفیبولیت میانی (در فیبرولیت گارنت استارولیت میکاشیست) و در نتیجه پایداری و تشکیل فیبرولیت در نمونه های نزدیک تر به توده (فیبرولیت گارنت استارولیت میکاشیست) شده است.

شیمی کانی, دماسنجی, فشارسنجی, متاپلیت, خلج, مشهد