زهرا سلیمانی مارشک - کارشناسی ارشد، دانشکده علوم زمین، دانشگاه دامغان، دامغان، ایران.
نادر تقی پور - استادیار، دانشکده علوم زمین، دانشگاه دامغان، دامغان، ایران.
رضا اهری پور - استادیار، دانشکده علوم زمین، دانشگاه دامغان، دامغان، ایران.

در این مطالعه سنگ نگاری آلی نهشته های زغال سنگی منطقه اولنگ با سن تریاس بالایی تا ژوراسیک زیرین بررسی شده است. منطقه اولنگ در فاصله ۷۰ کیلومتری شمال خاوری شاهرود قرار گرفته است. این منطقه در ناودیس اولنگ- قشلاق قرار دارد و جزو حوضه زغالی البرز خاوری است. مطالعات میکروسکوپی نشان می دهد که هر ۳ گروه ماسرالی ویترینیت، اینرتینیت و لیپتینیت در نهشته های زغال سنگی منطقه اولنگ حضور دارند و ویترینیت مهمترین گروه ماسرالی این زغال سنگ ها به شمار می آید. ماسرال های گروه ویترینیت از نوع کالوتلینیت، کالودترینیت و کورپوژلینیت هستند و کالودترینیت فراوانترین ماسرال این نهشته های زغال سنگی است. همه ماسرال های گروه اینرتینیت در این زغال سنگ ها مشاهده می‎شوند که سمی فوزینیت و فوزینیت فراوان‎ترین ماسرال های این گروه هستند. از گروه ماسرالی لیپتینیت نیز ماسرال های اسپورنیت، کوینیت، رزینیت و لیپتودترینیت در این زغال سنگ ها حضور دارند. فراوانی کالودترینیت و حضور فانگینیت و نبود تلینیت در این زغال سنگ ها نشان دهنده آن است که نهشته های زغال سنگی منطقه اولنگ در آب های خنثی تا قلیایی ضعیف در یک محیط غنی از اکسیژن نهشته شده اند.

البرز خاوری, اولنگ, زغال سنگ, سنگ نگاری آلی, ماسرال