جدایش بی هنجاری های عناصر، بر پایه داده های ژئوشیمی سطحی خاک در کانسار مس پورفیری کهنگ– شمال خاوری اصفهان

کانسار مس پورفیری کهنگ در کمان ماگمایی ارومیه- دختر، در شمال خاوری اصفهان قرار دارد. در پیرامون کانسار، سنگ های آتشفشانی و آذرآواری ائوسن با دامنه ای از ترکیب بازالتی، تراکی آندزیتی تا داسیتی برونزد دارند. توده های نیمه ژرف و نیمه آتشفشانی گرانیتوییدی، عامل دگرسانی و کانی سازی، در چند ضربان ماگمایی از الیگوسن تا میوسن، در مجموعه سنگ های ائوسن جایگزین شده اند. این توده ها ترکیب مونزودیوریت، کوارتزدیوریت، گرانودیوریت تا گرانیت و بافت پورفیروییدی دارند. پهنه های دگرسانی و کانی سازی، به صورت کلاسیک در این کانسار گسترش دارند. نمونه برداری سطحی از خاک، به طور سیستماتیک با شبکه بندی منظم در نیمرخ هایی به فاصله ۵۰ متر و نمونه برداری در طول نیمرخ هایی به فاصله ۲۵ متر صورت پذیرفت. ۲۵۶۴ نمونه به روش ICP-OES تجزیه ۴۳ عنصری شدند. در نقشه های بی هنجاری ژئوشیمیایی عملکرد همزمان گسل ها به همراه دیگر ساختارهای زمین ساختی، شرایط آب و هوایی، دگرسانی و فرسایش در ظهور این بی هنجاری ها باید مورد توجه قرار گیرد. همچون بی هنجاری های لیتو ژئوشیمیایی در این پژوهش نیز، بیشترین مقدار پراکندکی مس در خاور و مرکز منطقه، طلا در باختر و مرکز منطقه و مولیبدنیم در هر سه بخش منطقه به چشم می خورد که بازتابی از دقت نمونه برداری از خاک برجا و درستی و دقت تجزیه دستگاهی در انطباق با پهنه های دگرسانی و کانی سازی در این کانسار است. در نمودارهای همبستگی عناصر، همبستگی مناسبی میان دو عنصر مس و طلا دیده می شود. 

Keywords:

بی هنجاری های ژئوشیمیایی , توزیع فراوانی , نقشه های بی هنجاری , کانسار مس پورفیری کهنگ , شمال خاوری اصفهان