م.ع حکیم زاده اردکانی - دانشیار دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی، گروه مدیریت مناطق بیابانی دانشگاه یزد
ع زارع - دانشجوی دکتری بیابان زدایی، دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه یزد

جلوگیری از تخریب بیشتر اکوسیستم های با ارزش در مناطق خشک و نیمه خشک و تلاش جهت احیا مراتع تخریب یافته از اهمیت زیادی برخوردار است. همده روش های اصلاح و احیای پوشش گیاهی مراتع در ایران احداث هلالی آبگیر با بذرکاری و کپه کاری و ... می باشد. در این تحقیق تاثیر دو روش کپه کاری و ذخیره کاری و ذخیره نزولات توام با بذرکاری بر روی گونه ی بادام کوهی و پوشش گیاهی منطقه حفاظت شده کالمند بهادران شهرستان مهریز ارزیابی گردید. در هر نقطه ۳ ترانسکت ۱۰۰ متری به صورت تصادفی در داخل محدوهه اجرای ذخیره نزولات انتخاب گردید. همچنین در طول هر ترانسکت ۳ پلات ۳ در ۳ متر مربع آمار برداری و گونه ها و تعداد پایه ها شمارش گردید. همچنین عملیات مشابه آمار برداری در محدوده کپه کاری صورت گرفت. نتایج نشان داد که استقرار و ماندگاری گونه گیاهی بادام کوهی (Amygdalus scoparia) در هلالی آبگیر افزایش یافته و اختلاف معنی داری را در سطح ۱ درصد دارد که باعث افزایش معنی دار تراکم پوشش گیاهی در گونه بادام کوهی گردیده است بر اساس یافته های این بررسی عملیات ذخیره نزولات توام با بذرکاری مناسب ترین روش برای افزایش پوشش گیاهی در منطقه می باشد.

مراتع، تراکم، بادام کوهی، کالمند بهادران، یزد