زینب رمضانی - دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
سعید علیرضایی - دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مرتضی عین علی - شرکت فنی مهندسی پارس اولنگ، تهران، ایران

زون های سیلیسی با ابعاد متفاوت در کمربند ماگمایی کرمان وجود دارد که ممکن است برخی نشان دهنده لیتوکپ در سامانه های مس پورفیری باشد. برای بررسی این پتانسیل، یک زون سیلیسی در سنگ های آندزیتی- بازالتی در منطقه میده در شمال پاریز و برای مقایسه، زون های سیلیسی در حاشیه سامانه مس پورفیری سریدون و یک سامانه رگه در شرق سرچشمه بررسی شده است. زون سیلیسی میده بافت های توده ای، برشی و به طور محلی حفره ای دارد و با هاله ای از دگرسانی سیلیسی- رسی فراگرفته شده است. رخنمون های کوچک و پراکنده کوارتز- تورمالین نیز وجود دارد. هاله سیلیسی- رسی علاوه بر کوارتز حاوی کائولینیت و ایلیت است. زون های سیلیسی در سریدون و شرق سرچشمه، بافت غالب توده ای و برشی دارند. در سریدون بافت حفره ای نیز توسعه یافته است. میان بارهای سیال در میده، سریدون و شرق سرچشمه اغلب دوفازی مایع- بخار غنی از مایع است. میانگین دمای همگن شدن به ترتیب ۲۰۲، ۲۴۷ و ۱۷۷ درجه سانتی گراد و میانگین شوری ۶۲/۱، ۲۷/۲ و ۵۷/۱ درصد وزنی معادل نمک طعام است. سنگ کوارتز- تورمالینی حاوی میان بارهای چندفازی نیز است. میانگین دمای همگن شدن و شوری برای میان بارهای دوفازی به ترتیب ۲۳۱ درجه سانتی گراد و ۴۳/۵ درصد وزنی معادل نمک طعام و برای میان بارهای هالیت دار ۳۸۲ درجه سانتی گراد و ۴۷ درصد وزنی معادل نمک طعام است. با توجه به شواهد بافتی و کانی شناسی، زون سیلیسی میده در تراز کنونی نمی تواند بیانگر لیتوکپ مرتبط با سامانه پورفیری باشد. رخداد کوارتز- تورمالین می تواند نشان دهنده ارتباط با سامانه های ماگمایی باشد؛ اما این رخداد محلی است و نمی توان آن را تعمیم داد.

زون سیلیسی میده, اپی ترمال, مس پورفیری, میان بار سیال, تورمالین, کمربند ماگمایی کرمان