ایمان رحمانی مقدم - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
سید محسن طباطبایی منش - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
نرگس شیردشت زاده - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
الهام امانی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

گرانودیوریت- دیوریت شرق بیدشک با سن میوسن در شمال شرق اصفهان و در امتداد پهنه ماگمایی ارومیه دختر رخنمون دارند. بر اساس بررسی های کانی شناسی، پلاژیوکلاز، کوارتز، پتاسیم فلدسپار، هورنبلند و بیوتیت از کانی های اصلی، مگنتیت و آپاتیت از کانی های فرعی و کلسیت و کلریت از کانی های ثانویه سازنده این سنگ ها هستند. بافت غالب این سنگ ها گرانوفیری و پورفیری با زمینه دانه ریز است. حضور پلاژیوکلازهایی با زونینگ نوسانی، بافت غربالی و حاشیه غبارآلود نشان دهنده نبود شرایط تعادل هنگام تبلور ماگمایی هستند. ترکیب آمفیبول ها در محدوده آمفیبول های کلسیک قرار گرفته است و از نوع ترمولیت- اکتینولیت و مگنزیوهورنبلند هستند. فنوکریست پلاژیوکلاز ترکیب آندزین تا لابرادوریت دارد؛ اما پلاژیوکلازهای سدیک تر با ترکیب الیگوکلاز نیز در این سنگ ها دیده می شوند. با استفاده از فشارسنجی و دماسنجی هورنبلند، تشکیل این کانی در سنگ های نیمه نفوذی منطقه بین ۰۱/۳ تا ۶۳/۳ کیلوبار و دمای ۶۸۵ تا ۷۳۲ درجه سانتی گراد برای مگنزیوهورنبلند روی داده است. بررسی های زمین شیمیایی نشان می دهند که این توده گرانودیوریتی، متا آلومینوس، کالک آلکالن و از نوع I است و در محیط های فرورانش وکمان های آتشفشانی مرتبط با قاره تشکیل شده است. الگوی بهنجارشده عناصر کمیاب و خاکی کمیاب سنگ های نفوذی این منطقه نسبت به ترکیب گوشته اولیه و کندریت، بیانگر غنی شدگی LREE نسبت به HREE است. نمودارهای زمین شیمیایی نیز نشان می دهند پیدایش ماگمای اولیه گرانودیوریت شرق بیدشک با منطقه فرورانش مرتبط بوده است. همچنین، تنوع در مقدار Rb نسبت به Nb در گرانیتوئیدهای شرق بیدشک می تواند نشان دهنده غنی شدگی ماگمای اولیه سازنده این سنگ ها تحت تاثیر مذاب های حاصل از رویداد متاسوماتیسم گوه گوشته ای در اثر فرورانش نئوتتیس باشد.

گرانیتوئید نوع I, گرانودیوریت, زمین شیمی , بیدشک, ارومیه- دختر