تحلیل تنش دیرینه در خاور و جنوب خاوری تهران(سرخه حصار – خجیر)

به منظور ارزیابی و تحلیل تنش دیرینه در منطقه سرخه حصار- خجیر، سطوح برشی دارای خش لغزش و صفحات گسلی اندازه گیری شده و تانسور تنش و تغییرات جهت تنش در واحدهای سنگی محاسبه شده است. برای این منظور، حدود ۱۷۰ صفحه گسلی و خش لغزشهای مربوطه در ۱۶ ایستگاه انتخاب شد و پس از  اندازه گیری آنها، تحولات تنش از تریاس پسین تا الیگوسن به کمک روش وارون سازی (Inversion Method) بررسی شده است.      پس از گردآوری اطلاعات لازم، داده ها برپایه رخدادهای زمین ساختی دسته بندی شده و با استفاده از روش ذکر شده، محورهای اصلی تنش و جهت  مربوط به کشش و فشارش در هر ایستگاه به دست آمده است.      با توجه به استریوپلاتها و نتایج حاصل، می توان جهت تنش فشارشیNE-SW  را در سازندهای مزوزوییک غالب دانست. از آنجا که این تنش در سنگهای جوان تر دوران سوم نیز دیده می شود، می توان گفت که پس از مزوزوییک تا الیگوسن، این تنش سبب دگرشکلی لایه های مزوزوییک شده و در زمان ترشیری ادامه یافته است. از سوی دیگر تنش جدیدتر N-S  که سنگهای کهن تر و جوان تر را تحت تاثیر قرار داده نیز مشاهده شده است که مربوط به یکی از فازهای کوهزایی آلپ پایانی است.  

Keywords:

تنش دیرینه , خش لغزش , تانسور تنش , روش واژگون سازی , رویدادهای زمین ساختی