هندسه، سازوکار و تکوین ساختاری پهنه گسلی چشمه نی در البرز خاوری- الله داغ
Publish place: Quarterly Journal of Geosciences، Vol: 22، Issue: 86
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 140
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GSJ-22-86_003
تاریخ نمایه سازی: 17 بهمن 1400
Abstract:
پهنه گسلی چشمه نی با طول حدود ۱۰۰ کیلومتر و روند عمومی شمال خاوری- جنوب باختری در رشته کوه های البرز- الله داغ قرار گرفته است. این پهنه متشکل از گسل های بسیاری است که به طور عمده دارای شیب زیاد °۸۵-۴۰ به سمت شمال باختر یا جنوب خاور هستند. این پهنه متعلق به سامانه گسلی شاهرود و دارای جنبش چپ بر است. شواهد ریخت زمین شناسی از جمله آبراهه های منحرف شده، مخروط افکنه های جابه جا شده و نهشته های کواترنری بریده شده نشان دهنده پویا بودن پهنه گسلی چشمه نی در کواترنری هستند. برونزد واحدهای پالئوزوییک و مزوزوییک در مجاورت یا بر روی واحدهای جوان تر به همراه وجود صفحات گسلی با سازوکار راندگی نشان می دهند که دست کم یک سازوکار راندگی در بخشی از دوره تکوین ساختار این گسل وجود داشته است. از سوی دیگر پهنه گسلی چشمه نی بر روی خط واره مغناطیسیF-۴۳۱ منطبق شده است و به نظر می رسد در نتیجه فعالیت این گسل پی سنگی تشکیل شده است. این پهنه گسلی مرز بین دو حوضه البرز و کپه داغ را شکل داده و یک پهنه گسلی عادی محدودکننده حوضه است که تغییر سازوکار داده و به یک پهنه گسلی راندگی مبدل شده است. این تغییر سازوکار به احتمال در اثر حرکت بلوک ایران به طرف توران و کپه داغ در تریاس و یا پدیده وارون شدگی در کرتاسه پسین روی داده است. به دنبال تجدید سازمان در دگرشکلی ناحیه ای در پهنه برخورد عربی- اوراسیا در بازه ۳ تا ۷ میلیون سال پیش و یا در کواترنری، پهنه گسلی چشمه نی به یک پهنه گسلی با مولفه چیره چپ بر مبدل شده است.
Keywords:
Authors
امیر نعیمی
کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم پایه، تهران، ایران؛ گروه زمین ساخت، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران.
قاسم حیدرزاده
کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران؛ گروه زمین ساخت، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران.
محمد رضا شیخ الاسلامی
استادیار، پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :