پالینواستراتیگرافی و بازنگری گروه شمشک در شمال اصفهان (کاشان – زفره) به کمک داینوفلاژله ها
عنوان مقاله: پالینواستراتیگرافی و بازنگری گروه شمشک در شمال اصفهان (کاشان – زفره) به کمک داینوفلاژله ها
شناسه ملی مقاله: JR_GSJ-22-86_011
منتشر شده در در سال 1391
شناسه ملی مقاله: JR_GSJ-22-86_011
منتشر شده در در سال 1391
مشخصات نویسندگان مقاله:
ابراهیم قاسمی نژاد - استاد، دانشکده زمین شناسی، پردیس علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مصطفی اسدی - کارشناسی ارشد، پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
منوچهر شاهمرادی - کارشناسی ارشد، پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
سید علی آقانباتی - دانشیار، پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
طیبه محتاط - دکتری، گروه دیرینه شناسی، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
ابراهیم قاسمی نژاد - استاد، دانشکده زمین شناسی، پردیس علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مصطفی اسدی - کارشناسی ارشد، پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
منوچهر شاهمرادی - کارشناسی ارشد، پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
سید علی آقانباتی - دانشیار، پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
طیبه محتاط - دکتری، گروه دیرینه شناسی، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
سازند نایبند به ستبرای ۱۷۵۰ متر درکوه چال سفید (بخش برزک) واقع در ۴۵ کیلومتری جنوب باختر کاشان و ستبرای ۱۸۲۰ متر در کوه زرد در ۶ کیلومتری شمال باختر زفره به منظور تعیین سن دقیق و تفکیک مرز تریاس با آنچه که در منابع متفاوت به عنوان ژوراسیک تعیین شده است و با توجه به ترکیب سنگی مشابه شیل و ماسه سنگی تفکیک ناپذیر به نظر می رسد، نمونه برداری شد. از مجموع طبقات یادشده ۷۵ نمونه در کوه چال سفید و ۲۲ نمونه در کوه زرد برای مطالعات پالینولوژی برداشت شد و پالینوزوناسیون بر مبنای داینوفلاژله های شاخص انجام شد. در نتیجه چهار پالینوزون در کوه چال سفید و دو پالینوزون در کوه زرد شناسایی و تفکیک شد. در کوه چال سفید پالینوزون Rhaetogonyaulaxwigginsiiبا سن نورین پیشین تا میانی نمونه های ۱ تا ۲۴ و ستبرای ۱۶۰ متر از برش را در بر می گیرد. پالینوزون Suessia listeri با سن نورین میانی نمونه ۲۵ تا ۲۸ و ستبرای ۱۴۰ متر را شامل می شود. پالینوزون balmei Hebecysta با سن نورین میانی نورین پسین، با ستبرای ۵۵۰ متر نمونه های ۲۹ تا ۳۶ از برش مورد نظر را شامل می شود. پالینوزون Rhaetogonyaulax rhaeticaبا سن رتین پیشین میانی با ستبرای حدود ۹۰۰ متر، از نمونه ۳۷ تا انتهای برش ادامه پیدا میکند. در کوه زرد پالینوزون Hebecysta balmei با سن نورین میانی تا نورین پسین نمونه های ۴ تا ۱۵ و ستبرای ۴۴۲متر را شامل میشود و پالینوزون Rhaetogonyaulax rhaetica با سن رتین پیشین تا میانی نمونه های ۱۶ تا ۲۲ و ستبرای ۴۹۱ متر را در برمی گیرد. با تعیین سن این طبقات مشخص شد که نهشتههای ژوراسیک در این دو منطقه وجود ندارد و طبقاتی که در منابع زمین شناسی به عنوان نهشته های ژوراسیک تفکیک شده اند سن رتین دارند. بر روی این طبقات، نهشتههای کرتاسه با ترکیب آهکی کاملا متمایز قرار میگیرند. مهمترین عامل احتمالی که باعث حذف طبقات ژوراسیک در این دو منطقه شده است رویداد زمینساختی سیمرینمیانی است که با ایجاد فرازمین و دوره های فرسایشی در چنین مناطقی باعث تشکیل نشدن و حذف رسوبات ژوراسیک شده است.
کلمات کلیدی: تریاس پسین, پالینوزوناسیون, داینوفلاژله, ایران مرکزی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1390973/