سینا ادهم خیابانی - دانشکده مهندسی نقشه برداری، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران
محمدرضا مباشری - دانشکده مهندسی نقشه برداری، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران
محمدجواد ولدان زوج - دانشکده مهندسی نقشه برداری، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران
مریم دهقانی - گروه مهندسی راه و ساختمان و محیط زیست، دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز، شیراز، تهران

تداخل سنجی راداری از روش های شناخته شده سنجش از دور است که کاربردهای آشکاری در مطالعه جابه جایی های سطحی زمین دارد. جو، بر خلاف دیگر عوامل تاثیرگذار بر روی اندازه گیری های تداخل سنجی راداری, رفتاری غیر­قابل پیش بینی و نسبتا پیچیده دارد که بسته به شرایط مختلف زمان های تصویربرداری، نتایج را تحت تاثیر قرار می دهد. در این تحقیق مدلی با توجه به جنس خطا برای کاهش اثر جو، برای فرونشست زمین در استان خراسان مطالعه شده است. در این مدل، از داده های تمام­تفکیک (FR) سنجنده  MERIS برای برآورد اثر بخار آب و داده های سینوپتیک هواشناسی برای کاهش اثر فشار استفاد شده است. همچنین اثر قطرات آب و ابر نیز در این مدل در نظر گرفته شده است. برای تداخل نمای مورد استفاده میزان خطای حاصل از انتشار خطاها برای مدل، برابر ۶/۷ میلی­متر برآورد شده است. از سوی دیگر، مقایسه نتایج حاصل از تداخل سنجی و داده های نقطه ای GPS، تغییر میزان RMSE از مقدار بیش از ۹ میلی­متر پیش از تصحیح به حدود ۲ میلی­متر پس از تصحیح را نشان داده است.

سنجش از دور, فرونشست, تداخل سنجی راداری, MERIS, GPS