بررسی روند تغییرات و پراکنش فضایی تأسیسات گردشگری شهرستان های استان اصفهان (با تکنیک ایزارد)

تسهیلات و خدمات گردشگری بعنوان یکی از بنیادی ترین اشکال عرضه درصنعت فراغت و تفریح بیشترین حجم درآمدزایی را برای جوامع میزبان پس از صنعت حمل و نقل و جابجایی گردشگران درعرصه بین فواصل بین المللی بوجود می آورد بررسی تجارب مقاصد توسعه یافته گردشگری داخلی و خارجی نشان میدهد که مقاصدی دراین عرصه درخشیده اند که درنظرام عرضه محصولات گردشگری خود مجهز به سیستمی سامان یافته و توانا در بعد تسهیلاتو خدمات گردشگری بویژه درزمینه تاسیسات اقامتی هستند استان اصفهان به لحاظ قرار گرفتن درمنطقه مرکزی کشور درمسیر شبکه راه های ترانزیت و اصلی و همچنین با وجود بیش از بیست هزار جاذبه تاریخی طبیعی و فرهگی از مهمترین مقاصد مطرح گردشگری کشور محسوب می شود بنابراین روش این پژوهش توصیفی تحلیل بوده و هدف آن بررسی روند تغییرات و پراکنش فضایی تاسیسات گردشگری درشهرستان های اصفهان با استفاده از تکنیک ایزارد درفاصله بین سالهای 78 تا 88 می باشد با این وجود با تجزیه و تحلیل وضوع موجود و بررسی توانهای زیرساختی و تاسیساتی شهرستانهای استان نتایج پژوهش نشان میدهد تاسیسات گرشدگریدر شهرستان اصفهان از رشد مناسبی برخوردار و سایر نقاط استان اصفهان از وضعیت نامناسبی برخوردار بوده و نیازمند به تدوین برنامه ریزی جامع متناسب با پراکنش جاذبه های گردشگری استان اصفهان می باشد.

Keywords:

گردشگری , تاسیسات گردشگریف استان اصفهان , تکنیک ایزارد