کاربرد تصاویر ماهواره ای در شبیه سازهای پروازی

 شبیه سازهای پروازی نظامی و غیرنظامی در ده سال گذشته بصورت گستردهای پیشرفت داشته اند. پیشرفتهای رایانهای، الکترونیک و روباتیک باعث شده است که این شبیه سازها روز به روز بهتر شده و از کارایی بیشتری در امر آموزش خلبانان برخوردار شوند و با توجه به نیاز روزافزون به آنها، این صنعت به یکی از مهمترین صنایع در بخشهای هوایی تبدیل شده است و شاهدیم که امروزه شبیه سازهای پروازی یکی از عوامل کلیدی در برنامه های پروازی به شمارمی روند.  اولین شبیه سازها در دهه ۱۹۲۰ بنام(Link trainer) و با نام مستعار جعبه آبی (۱) در ایالات متحده امریکا مورد استفاده قرار گرفت. بعدها شبیه سازها و سیستمهای آموزش پروازی در روی زمین، پیشرفت و گسترش چشمگیری پیداکرد، بطوری که تجارت این صنعت در سال ۲۰۰۰ به میزان یک بیلیون دلار امریکا بود و تخمین زده میشود در سال ۲۰۰۷ این میزان به ۶/۱ بیلیون دلار برسد.     در سالهای گذشته فقط ۳۰% از این مبلغ به بخش خصوصی در هواپیماهای غیرنظامی اختصاص داشت ولی با توجه به کم شدن سرمایه گذاری کشورها در بخشهای نظامی و ازدیاد استفاده از خطوط هوایی ناشی از رونق اقتصادی، پیش بینی میشود بخش خصوصی گوی سبقت را از هواپیماهای نظامی ربوده و سرمایه گذاری بیشتری را به خود معطوف دارد.     شبیه سازها شامل سه نوع سیستم می باشند که عبارتند از: شبیه سازهای کامل (۲)، وسایل آموزش پروازی برد متوسط (۳) وتولیدات جدید نرم افزاری که با کامپیوترهای خانگی کار می کنند.(۴)