CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

ایکنوفابریک تالاسینوییدس در رسوبات اولیگوسن منطقه علی آباد قم

عنوان مقاله: ایکنوفابریک تالاسینوییدس در رسوبات اولیگوسن منطقه علی آباد قم
شناسه ملی مقاله: JR_GSJ-18-69_008
منتشر شده در در سال 1387
مشخصات نویسندگان مقاله:

نصراله عباسی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان، ایران.
عبدالحسین امینی - دانشکده زمین شناسی، پردیس علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

خلاصه مقاله:
 توالی رسوبی مورد مطالعه در منطقه علی آباد قم با رخنمونی به ستبرای ۳۵/۲۵۵ متر و با سن اولیگوسن میانی از لایه های کربناتی/آواری و کربناتی/آذرآواری و آواری/آذرآواری فسیل دار تشکیل شده است که به طور ناپیوسته بر روی نهشته های آذرآواری ائوسن و به طور هم شیب و با واسطه دو سیل آذرین در زیر لایه های دریاچه ای قدیمی قرار گرفته است. تنها اثر فسیلی تشخیص داده شده در این رسوبات اثر گونه Thalassinoidessuevicus (Rieth, ۱۹۳۲) ، به شکل دهلیزهای لوله ای شکل شاخه ای با شبکه داربستی است. انشعابات به صورتY  شکل بوده و اندکی نیز T شکل هستند و با قطر ۳۰ تا ۵۰ میلی متر مشخص می باشند که  به طور فعال توسط جانوران اثر ساز از رسوبات انباشته  شده اند. شدت فعالیت زیستی مختلف در لایه های رسوبی منجر به تشخیص پنج درجه زیست آشفتگی با شماره های یک تا پنج شد که معادل شاخص های ایکنوفابریکی استاندارد یک تا پنج هستند. این ایکنوفابریک ها  به ترتیب۳۷/۴۰، ۹/۱۵،۸۵/۸، ۹۷/۴  و ۹/۲۹ درصد از توالی را به خود اختصاص می دهند. تغییرات ایکنوفابریکی، ۷ چرخه ایکنوفابریکی را نشان می دهند که به طور کلی در دو نوع  قابل  رده بندی هستند. نوع اول چرخه هایی که  به تدریج به طرف بالا بر میزان آشفتگی آنها افزوده شده و در طول این افزایش تغییرات اندکی در وضعیت ایکنوفابریک لایه ها مشاهده می شود و در عین حال گسترش و پایداری شرایط زیست آشفتگی درجه بالا قابل توجه است. چرخه نوع دوم چرخه هایی را  شامل است که در آنها مشابه چرخه های قبلی،  به طرف بالای توالی بر  میزان زیست آشفتگی افزوده می شود، ولی تغییرات ایکنوفابریکی در آنها سریع است  و میزان زیست آشفتگی درجه بالا، پایداری و دوام کمتری را در طی شکل گیری لایه ها نشان می دهد. این وضعیت را می توان در  ایکنوگرام لایه ها نیز مشاهده کرد به طوری که درصد فراوانی ایکنوفابریک ها از  درجه یک تا چهار به تدریج کاسته شده و در مقابل، میزان ایکنوفابریک درجه پنج قابل ملاحظه است. شاید این مسئله حاکی از آن است که در هنگام تشکیل رسوبات در دوره هایی، پایداری نسبی شرایط زیستی، فیزیکی و شیمیایی رخ داده  و محیط مساعد و مطلوب برای تجمع جانوران تالاسینوییدس ساز فراهم شده است؛  ولی در شرایط حد واسط که امکان تغییر و ناپایداری شرایط یاد شده وجود داشته است، جانداران اثرساز فرصت کافی برای فعالیت بیشتر در دسترس نداشته اند. نمونه های تالاسینوییدس موجود در توالی مورد مطالعه در شرایطی مشابه ایکنوفاسیس های کروزیانا تا گلاسیفانگیتس ایجاد شده اند. 

کلمات کلیدی:
ایکنولوژی, ایکنوفابریک, تالاسینوییدس, اولیگوسن, منطقه قم, ایران مرکزی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1391234/