زمان ملک زاده - دانشگاه پیام نور ساری، ساری، ایران
محمد رضا عباسی - پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، تهران، ایران
اولیویه بلیه - دانشگاه پل سزان، مارسی، فرانسه
کریستین اوته مه یو - دانشگاه پل سزان، مارسی، فرانسه
اسماعیل شبانیان - دانشگاه پل سزان، مارسی، فرانسه

این مطالعه ناحیه بین  ′۳۰     º ۵۱-º۵۰  در امتداد کمربند چین خورده و رانده زاگرس را در بر می گیرد.  الگوی دگرشکلی در کمربند زاگرس مرتفع به خاطر همگرایی مورب صفحه عربی نسبت به ایران مرکزی به صورت تسهیم کرنش کامل (Complete strain partitioning) مطرح شده است. در این الگو گسل عهد حاضر زاگرس (MRF) در حاشیه شمالی کمربند، از نظر سینماتیکی تمام مولفه جابه جایی به موازات کمربند ناشی از حرکت مورب صفحه عربستان را جذب می کند و گسل زاگرس مرتفع (HZF) به همراه دیگر گسل ها و چین خوردگی ها، پذیرای مولفه عمود بر کوهزاد جابه جایی  در این حرکت است. با استفاده از وارون سازی خط لغزش هایی که اغلب بر صفحات گسلی که رسوبات جوان کنگلومرای بختیاری را در امتداد گسل زاگرس مرتفع متاثر ساخته، نقش بسته، تنسور تنش و شکل نسبی بیضوی تنش (R) در ۲۹ ایستگاه محاسبه شده است. شواهد زمین ریختی و سینماتیک گسل نشان دهنده آن است که بخش اعظم گسل زاگرس مرتفع دارای مولفه امتداد لغز است. بر اساس این سینماتیک، گسل زاگرس مرتفع نیز در انتقال دگر شکلی مولفه موازی کوهزاد زاگرس مشارکت می کند. در نتیجه ساز وکار جدید تشخیص داده شده، تسهیم کرنش از نوع بخشی (Partial strain partitioning) را برای زاگرس مرتفع باختری پیشنهاد می کند. انتقال دگرشکلی مولفه موازی کوهزاد توسط گسل عهد حاضر و زاگرس مرتفع، ممکن است دلیلی موجه برای کاهش آهنگ لغزش در امتداد گسل عهد حاضر پس از  سازماندهی دوباره  برخورد مورب صفحه عربستان باشد.  

زاگرس, گسل عهد حاضر, تسهیم کرنش, همگرایی مورب, گسل زاگرس مرتفع, خش لغز