طاهره مجیدی نیری - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
حمید نظری - پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران.
منوچهر قرشی - پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران.
مرتضی طالبیان - پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران.
آمنه کاوه فیروز - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.

گسل پیشوا با درازای حدود ۳۵ کیلومتر در جنوب خاوری ورامین قرار گرفته است. این گسل در جنوبی­ترین مرز میان ایالت­های ساختاری البرز و ایران مرکزی واقع شده و روند کلی آن شمال باختری– جنوب خاوری (N۳۸W, ۳۳NE) و دارای سازوکار وارون با مولفه چپ­بر همراه با گسل­های ناهمسوی (Antithetic) عادی است. بررسی های ریخت زمین ساختی انجام شده در راستای گسل پیشوا، نشان از فعال بودن آن دارد. بر پایه بررسی­های انجام شده در ساختگاه­های T۱ و T۲ ترانشه پارینه لرزه شناسی گسل پیشوا، تعداد ۳ تا ۵ رخداد لرزه­ای با دوره بازگشت ۳۲۶۵ سال برای این گسل شناسایی شد که جوان ترین و کهن­ترین رخدادها به ترتیب سن۸۷/۰ ، ۲۹ هزار سالدارند. برپایه میزان جابه جایی در مدت هر رویداد مه لرزه­ای و با بهره­گیری از روابط Wells & Coppersmith (۱۹۹۴) بزرگ ترین و کوچک ترین زمین لرزه شناسایی شده به ترتیب دارای بزرگای ۰۸/۷ و ۹/۵ هستند. از آن جایی­که سن جوان ترین رویداد شناسایی شده در حدود ۸۷۰ سال به دست آمد، بنابراین احتمالا بتوان زمین­لرزهAD  ۱۳۸۴ (میلادی)شهرری را به این گسل منتسب دانست.

پارینه لرزه شناسی, ترانشه, گسل پیشوا, بزرگا, دوره بازگشت, زمین لرزه