حمیدرضا قزلسفلو - استادیار دانشکده علوم انسانی و تربیت بدنی دانشگاه گنبدکاووس
محمد ممشلی - دانش آموخته کارشناسی ارشد گرایش آسیب شناسی و حرکات اصلاحی موسسه غیرانتفاعی شمس گنبد کاووس
محبوبه میرزایی عمرانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد گرایش آسیب شناسی و حرکات اصلاحی موسسه غیرانتفاعی شمس گنبد کاووس

مفصل شانه یکی از مهمترین مفاصل درگیر دررشته های ورزشی با الگوی پرتاب از بالای سر می باشد که به دلیل تکرار حرکات ورزشی مستعد آسیب دیدگی می باشد. لذا هدف از پژوهش حاضر نوع شناسی و ارزیابی شاخص ناتوانی عملکردی کمربند شانه ای در دو و میدانی کاران پرتابی زن و مرد می باشد. نمونه های آماری شامل ۳۰ ورزشکاران پرتابی با الگوی بالای سر (دیسک، وزنه و نیزه) بودند که به صورت نمونه گیری هدفمند و دردسترس با معیار ورود سابقه آسیب دیدگی در کمربند شانه ای در این پژوهش حضور داشتند. ابزار پژوهش پرسشنامه ناتونی عملکردی شانه گامسون (۲۰۰۳) و همچنین مقیاس دیداری شدت درد (VAS) بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و نرم افزار EXCEL استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که آسیب دیدگی قبلی، انجام حرکات تکراری وعدم برخورداری از آمادگی جسمانی مناسب مهمترین فاکتورهای بروز آسیب دیدگی در ورزشکاران پرتابی می باشد. همچنین رابطه مستقیم و معناداری بین آسیب دیدگی قبلی (۰۰۱/۰sig= ، ۳۷/۰r=)، ریکاوری نامناسب(۰۰۳/۰sig= ، ۳۴/۰r=) و انجام حرکات تکراری (۰۰۱/۰sig= ، ۳۱/۰r=) با شیوع آسیب ورزشکاران پرتابی مشاهده گردید. لذا به ورزشکاران پرتابی فعال در رشته دو ومیدانی پیشنهاد می شود که با انجام ریکاوری مناسب بعد از مسابقه و جلسات تمرین و همچنین توجه به روش های درمانی متخصصان پزشکی- ورزشی شرایط بهبود کامل و حضور مجدد در ورزش قهرمانی را فراهم نمایند.

ورزشکاران پرتابی، آسیب شانه، ناتوانی عملکردی، گیرافتادگی شانه