بررسی اثربخشی آموزش مثبت نگر بر میزان انگیزش تحصیلی و رضایت از زندگی فرزندان طلاق نوجوان دختر در شهرستان گرگان

هدف پژوهش آموزش با رویکرد مثبت نگر بر میزان انگیزش تحصیلی و رضایت از زندگی در فرزندان طلاق نوجوان دختر شهرستان گرگان استان گلستان بود. روش پژوهش،طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون باگروه کنترل.جامعه آماری همه فرزندان طلاق دانش آموزان دختر نوجوان مشغول به تحصیل واقع در گرگان در سال تحصیلی ۹۸-۹۷.شیوه نمونه گیری تصادفی ساده .ابزارهای گردآوری اطلاعات پرسشنامه های مقیاس انگیزش تحصیلی و پرسشنامه رضایت از زندگی. ازتحلیل کوواریانس برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد می توان پذیرفت که آموزش با رویکرد مثبت نگر بر میزان انگیزش تحصیلی و رضایت از زندگی فرزندان طلاق دانش آموزان دختر نوجوان تاثیرگذار است.

Keywords:

آموزش با رویکرد مثبت نگر , میزان انگیزش تحصیلی , رضایت از زندگی , فرزندان طلاق نوجوان دختر