آموزش شهروند هوشمند در شهر هوشمند

نظام آموزشی هوشمند نیازمند بهره گیری از فناوری اطلاعات و ارتباطات (فاوا)، تا بتواند امکان یادگیری پیوسته و همه گیر را فراهم نموده و فرصت های نوینی را در اختیار افراد برای تجربه ی زندگی در جامعه اطلاعاتی قرار دهد، به گونه ای که این فناوری نه به عنوان ابزار، بلکه در قالب زیرساخت توانمندساز برای تعلیم و آموزش حرفه ای محسوب شده و عمل نماید. این تحقیق با هدف تبیین چگونگی ارتقای آموزش شهروند هوشمند در شهر هوشمند انجام گردیده و بر آن است تا ضمن عمق بخشی به میزان آشنایی و تسلط بیشتر تصمیم گیران و تصمیم سازان حوزه هوشمندسازی سهم خود را در حرکت شهرها به سمت هوشمندی ایفا و طراحی و اجرای شهر هوشمند را سرعت بخشد. الگوی هوشمندسازی شهر، از مشارکت گسترده مردمی در طرح ها و پروژه های شهری از آن رو حمایت می نماید که همکاری آن ها در فرایند تصمیم گیری مزایایی هم چون دست یابی به شناخت واقعی از شرایط محدوده مورد مطالعه، طرح ریزی براساس واقعیت ها و نیازهای موجود و رفع یا کاهش تضادها و تعارض ها را دارا بوده و با مشارکت همه اقشار شهروندان، تحقق توسعه پایدار شهری محتمل تر به نظر می رسد. البته لازمه مشارکت موثر شهروندان در اداره امور، نیازمند اقشار مردمی دانشی و گروه-های هوشمندی است که تصمیات آنان قادر به تضمین توسعه پایدار شهری باشد. در این راستا، با توجه به تجارب سایر کشورها در هوشمندسازی به نظر می رسد بهره گیری از مزایای آموزش هوشمند، می تواند گامی بلند به سوی تحقق سازمان ها و در نتیجه کارکنان و شهروندان دانشی و کارآمد محسوب گردد. این تحقیق از نوع کاربردی است و به روش پیمایشی انجام گرفته است.

Keywords:

شهر هوشمند , آموزش , شهروند هوشمند , آموزش مجازی.