طاهره نورایی - دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
سیدنعمت اله موسوی - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت

هدف از این مطالعه مروری،بررسی نقش گردشگری پایدار روستایی در ایجاد توسعه پایداری می باشد. گردشگری پایدار روستایی یک ازانواع مهم گردشگری است که علاوه بر حفظ ارزشهای سنتی، عقاید و آداب و رسوم، می تواند فرصت هایی را برای ایجاد توسعه پایداربوجود آورد. این صنعت می تواند به عنوان یک راهبرد کلیدی منجر بد بهبود رفاه اجتماعی و اقتصادی در مناطق روستایی شود . لذابرنامه ریزان و سیاستمداران توسعه باید به گردشگری پایدار روستایی به مشابه موتور محرکه ی توسعه بنگر نرو آن مادر برنامه های توسعه ای خود لحاظ کنند. در کشور ما به علت کمبود زمین حاصل خیز، قرار داشتن اکثر این کشور ما در مناطق خشک و غیر خشکو کوچک بودن مزارع، کشاورزی باعث مهاجرت روستاییان به شهر شده است. این امر سبب حاشیه نشینی و معضلات اجتماعی عویدهای دیگری در شهر ما گشته است. رویکرد دولتها دراین زمینه شامل بالا بردن تولید در واحد سطح ایجاد واحدهای صنعتی کوچک در روستاها و استفاده از پتانسیل بالقوه روستا می باشد. یکی از این پتانسیل ها گردشگری روستایی می باشد که می تواند راهکار مناسبیبرای جلوگیری از مهاجرت روستاییان به شهرها باشد. گردشگری روستایی مازاد نیروی انسانی را ردر روستا جذب نموده و همراه با آنمی تواند یکی از فرصتهای شکل گیری توسعه همه جانبه روستایی محسوب شود.گردشگری روستایی، کلیه فعالیتهای توریستی مرتبط با فعالیتهای گردشگری طبیعی فرهنگی ورزشی، آموزشی بهداشتی و درمانی هنری و میراث فرهنگی را شامل می شود. انواع توریستمدر مناطق روستایی عبارتند از: توریستم طبیعی، توریستم فرهنگی، اکوتوریستم، اگروتوریستم و سیاحت . گردشگری روستایی کلید طلایی کشورها به حساب می آید.

گردشگری روستایی، توسعه پایدار، گردشگری