مهران ادوای - دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر، اهر، ایران.
احمد جهانگیری - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
منصور مجتهدی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
جلیل قلمقاش - سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران.

توده شاه آشان داغ در شمال باختری ایران و در حدود۲۰ کیلومتری شمال خاوری شهرستان خوی واقع شده و بخشی از پهنه ماکو- تبریز است. این توده با مساحتی حدود ۶۰ کیلومتر مربع سنگ های مربوط به پرمین را قطع کرده است و خود توسط رسوبات سخت شده الیگو- میوسن (سازند قم) پوشیده می شود. توده شاه آشان داغ از سنگ های گابرو و آلکالی-  فلدسپار گرانیت پدید آمده است. وجود بافت های پورفیری و گرانوفیری نشانگر ژرفای کم و بافت پرتیتی نشانگر شرایط هیپرسولووس در زمان تشکیل این گرانیت است. سنگ های مافیک غنی شدگی نسبی از LREEs نسبت به HREEs دارند. همچنین غنی شدگی نسبی از LILEs و تهی شدگی از عناصر HFSEs (بجز (Nb, Ta, Hf  را دارند. بی هنجاری های مثبت Nb,  Ta  که ویژگی بازالت های میان اقیانوسی نوع پلوم است نیز در سنگ های مافیک منطقه دیده می شود. توده های مافیک ماهیت تولئیتی داشته و از یک منشا گوشته ای غنی شده و در ارتباط با پلوم گوشته ای حاصل شده اند.سنگ های گرانیتی شاه آشان داغ ماهیت نیمه قلیایی با پتاسیم بالا، متاآلومینیوس تا پرآلومینیوس و پرآلکالن ضعیف دارد و به طور نسبی از LILEs  بویژه Rb و Th غنی هستند. این سنگ های گرانیتی از عناصر Eu, Sr, Nb, Ba و Ti فقیرند که این ویژگی ها می تواند نشانگر منشا گرفتن آنها از مذاب های پوسته ای باشد.

سنگ شناسی, ژئوشیمی, شمال باختری ایران, گرانیت نوع A, شاه آشان داغ