حمیده امینی - موسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
مرتضی فتاحی - موسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
محمدرضا قاسمی - پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران.

گسل درونه، یک گسل راستالغز چپ­بر و فعال در شمال خاور ایران است که اثر سطحی آن حدود ۷۰۰کیلومتر درازا دارد. این گسل در طول مسیر خود نهشته های ترشیری و کواترنری را قطع می کند. در چند بخش از آن می­توان نهشته هایی وابسته به دوره­های پالئوژن، نئوژن و مخروط­افکنه­های کواترنری را شناسایی کرد که در آنها جابه جایی­های ناشی از گسلش دیده می شود؛ از خاور بیرق تا خاور خلیل­آباد، در نهشته های نئوژن می­توان جابه جایی­هایی بین ۹۱- ۴۵۷ متر را در تصاویر لندست مشاهده کرد.  در آبراهه­هایی که بر روی این واحدها جریان دارند نیز جابه جایی­هایی قابل مشاهده است. در این نوشتار، تلاش شده است تا تاریخچه اخیر گسلش، با استفاده از جابه جایی­های به دست آمده و نرخ­لغزش گسل، محاسبه شود.  مطابق انتظار، سن آغاز جابه جایی واحدهای زمین شناسی بسیار کمتر از سن واحدها در نقشه­های زمین­شناسی و سن آبراهه­هایی که بر روی این واحدها جریان دارند کمتر از سن واحدها به دست آمده است و از آنجا که در چندین هزار سال گذشته جابه جا شده­اند، تاییدی بر فعال بودن گسل درونه در زمان حال هستند.

گسل درونه, جابه جایی, زمین شناسی