تغییرات ژرفای موهو و نسبت/VS VP در شمال باختری زاگرس (منطقه کرمانشاه) با استفاده ازتوابع گیرنده دورلرز

Publish Year: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 118

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_GSJ-19-74_006

تاریخ نمایه سازی: 18 بهمن 1400

Abstract:

مشخص کردن جزئیات پوسته و گوشته بالایی یکی از اهداف مهم مطالعات ژئوفیزیکی است. شکل امواج حجمی دورلرز به  طورگسترده برای استخراج  ساختار پوسته وگوشته بالایی به کار می رود. در این مقاله برای استخراج تغییرات ژرفای موهو و نسبت Vp/ Vs در زیر شبکه کرمانشاه که در شمال باختر زاگرس قرار دارد از روش تابع گیرنده دورلرز استفاده شده است. به همین منظور از زمین لرزه هایی که توسط پنج ایستگاه لرزه ای کوتاه دوره سه مولفه ای در فاصله رومرکز ˚۹۵ > D>˚ ۳۰  از مرکز شبکه و بزرگای ۵/۵ ≤  mb از اواخر سال۲۰۰۳ تا ۲۰۰۷ میلادی ثبت شده اند، استفاده شده است. در این روش ژرفای موهو با استفاده از تاخیر زمانی بین موج P برخوردی به زیر ایستگاه و موج تبدیل یافته P  به S  از موهو  به دست می آید. ژرفای محاسبه شده به ساختار سرعتی موج P  حساس نیست ولی به شدت به ساختارسرعتی موج S حساس است. برای کاهش این حساسیت می توان از فازهای بازتاب یافته چندگانه مانند PpPs  و  PpSs + PsPs  استفاده نمود. در این مقاله از روش  Zhu & Kanamori (۲۰۰۰) استفاده شد. در این روش به دنبال H و Vp/Vs  ای هستیم که به ازای آنها برانبارش دامنه های فاز تبدیل یافته و بازتاب های چندگانه در زمان رسیدهای پیش بینی شده به بیشینه مقدار خود برسد. همچنین می توان با برانبارش توابع گیرنده به دست آمده از مسافت ها و جهات مختلف، اثرات تغییر ساختار جانبی را  کم کرده و میانگین ژرفای موهو و نسبت Vp/Vs را به طور همزمان در پوسته به دست آورد. با اعمال این روش ژرفای موهو برای منطقه کرمانشاه به طور متوسط ۴۲ کیلومتر به دست آمد. کم ترین ستبرای پوسته ۳۶ کیلومتر در زیر ایستگاه دهرش و بیشترین ستبرای پوسته ۵/۵۱ کیلومتر  در زیر ایستگاه ویس است.  نسبت Vp/ Vs  نیز  به طور متوسط ۷۶/۱ به دست آمد.  همچنین مشاهده شد که از باختر به سمت خاور( از دهرش تا ویس) ژرفای  موهو افزایش می یابد و دوباره به سمت کماسی کاهش ژرفا وجود دارد.

Keywords:

موهو , تابع گیرنده امواج دورلرز , برانبارش , زاگرس

Authors

نرگس افسری

دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.

فروغ صدودی

موسسه تحقیقاتی علوم زمین پتسدام، پتسدام، آلمان.

محمد رضا قیطانچی

دانشگاه تهران، موسسه ژئوفیزیک، تهران، ایران.

ایوب کاویانی

مرکز تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان، دانشکده ژئوفیزیک، زنجان، ایران.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • آقانباتی، ع.، ۱۳۸۳ – زمین شناسی ایران، چاپ دوم. سازمان ...
  • پایگاه ملی داده های علوم زمین www.ngdir.i ...
  • درویش زاه ،ع.، ۱۳۸۲- زمین شناسی ایران، چاپ سوم، انتشارات ...
  • Berberian, M., ۱۹۹۵- Master '' blind '' Thrust faults hidden ...
  • Burdick, L. J. & Langston, C. A., ۱۹۷۷- Modeling crust-structure ...
  • Dehgani, G. A., Makris, J.,۱۹۸۴ - The gravity field and ...
  • Kind, R., Kosarve, G. & Peterson, N.V., ۱۹۹۵ -Receiver function ...
  • Kind, R. & Vinnik, L. P., ۱۹۸۸- The upper mantel ...
  • Kosarev, G., Kind, R., Sobolev, S. V., Yuan, X., Hanka, ...
  • Langston, C. A., ۱۹۷۷-The effect of planner dipping structure for ...
  • Langston, C. A., ۱۹۷۹-Structure under Mount Rainier, Washington, inferred from ...
  • Mooney, W. D., Laske, G. & Masters, G., ۱۹۹۸-A Global ...
  • Paul, A., Kaviani, A., Vergne, J. & Mokhtari, M., ۲۰۰۶- ...
  • Ramesh, D. S., Kumar, M. R., Devi, E. U., Raju, ...
  • Stocklin, J., ۱۹۶۸- Structure history and tectonics of Iran. A ...
  • Synder, D. B. & Barazangi, M., ۱۹۸۶- Deep crustal structure ...
  • Sodoudi, F., Kind, R., Priestly, W., Hanka, W., Wylegalla, K., ...
  • Yuan, X., Sobolev, S. V., Kind, R., Oncken, O., Bock, ...
  • Yuan, X., Sobolev, S. V., and Kind, R., ۲۰۰۲- Moho ...
  • Zhu, L., ۲۰۰۰- Crustal structure across the San Andreas Fault ...
  • Zhu, L., and Kanamori, H., ۲۰۰۰- Moho depth variation in ...
  • نمایش کامل مراجع